by ซู่ซียิ้มจาง ๆ “ข้าแค่ดูเล่น ๆ เจ้าประเมินข้าสูงไป”
“อย่ามาพูดแบบนั้นกับฉันนะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณมีความจำแบบภาพถ่าย!” เจียงเจียงขมวดคิ้ว
โจวรุ่ยเซินรู้สึกประหลาดใจ “ซู่ซีมีพลังมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ใช่ เธอเรียนจบทุกวิชาตั้งแต่ประถมถึงมัธยมปลายในเวลาไม่ถึงครึ่งปี และได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานด้วยคะแนนที่สูงมาก ฉันอิจฉาเธอจริงๆ!” เจียงเจียงพูดเกินจริง
“นั่นน่าทึ่งจริงๆ!” โจวรุ่ยเซินกล่าวชื่นชม
ฉินจุนถามซูซีอย่างใจเย็น “แล้วคุณเล่นไพ่ยังไงถึงจะแพ้ตลอด?”
รอยยิ้มของซู่ซีแข็งค้างไป “พี่ชาย อย่าทำให้ผู้คนแตกแยกเมื่อพวกเขาเดือดร้อนสิ!”
ทุกคนต่างก็หัวเราะ
ฉินจุนแพ้รอบถัดไปเพราะเขาเลือกความจริง
“ขอถามหน่อยเถอะ!” เจียงเจียงอาสา มองไปที่ฉินจุนและยกคิ้วขึ้นอย่างมีความหมาย “บอสฉิน คนที่คุณชอบในห้องนี้ใช่หรือเปล่า?”
ฉินจุนหรี่ตาลงช้าๆ และจ้องมองไปที่เจียงเจียง
เจียงเจียงยังคงกระพริบตาให้เขา อาจจะพยายามจะดึงเขามาพบกับซูซี
ฮวาอิงมองมาด้วยความสนใจ “เจ้านายฉิน โปรดตอบอย่างรวดเร็ว พวกเราก็อยากรู้เหมือนกัน”
เจียงเจียงกล่าวว่า “คุณต้องปฏิบัติตามกฎของเกมและอย่าโกหก!”
ดวงตาของฉินจุนเต็มไปด้วยความเข้าใจ และเขาพยักหน้าช้าๆ “ใช่ ในห้องนี้”
ซู่ซีจ้องมองที่ฉินจุนอย่างไม่คาดคิด และทันใดนั้นเธอก็เข้าใจบางอย่าง และหัวใจของเธอก็จมดิ่งลงเล็กน้อย
“เจ้านายฉิน คุณโดนเปิดโปงแล้ว!” เจียงเจียงเหลือบมองซู่ซี
ฮวาอิงพูดอย่างโกรธ ๆ “คำถามของคุณไม่ถูกหรือผิด ทำไมคุณไม่ถามเขาว่าเขาชอบใครล่ะ”
เจียงเจียงไม่กล้าถามเรื่องนี้เพราะเธอรู้ว่าซูซีมีแฟนอยู่แล้ว เธอแค่ต้องการหยุดพูดถึงเรื่องนี้ หากเธอพูดอะไรที่เปิดเผยเกินไปก็จะทำให้เกิดความอับอายได้ง่าย
“มันสนุกดีที่จะเปิดเผยคำตอบทีละชั้น ฉันจะถามอีกครั้งถ้าเจอเธอในรอบหน้า!” เจียงเจียงพูดด้วยรอยยิ้มและสับไพ่ต่อไป
โทรศัพท์ของโจวรุ่ยเซินที่อยู่ข้างๆ เขาอยู่ในโหมดปิดเสียง หน้าจอสว่างขึ้นในขณะนั้น เขาหยิบมันขึ้นมา ดู และวางไว้ข้างๆ
โดยไม่คาดคิด คนที่ถูกจับในรอบต่อไปคือฉินจุนอีกครั้ง ฉินจุนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเลือกการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่
“อย่าให้ซิซีพูดอะไรทั้งนั้น ฉันจะทำ ฉันจะทำ!” เจียงเจียงหยิบสมุดลงโทษและพลิกดูสองหน้า ดวงตาของเขาเป็นประกาย “นี่ไง!”
ฉินจุนรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อเขาเห็นท่าทางตื่นเต้นของเธอ
เจียงเจียงยิ้มและกล่าวว่า “เลือกคนเพศตรงข้ามจากผู้คนที่อยู่ที่นั่นและขังพวกเขาไว้ในห้องมืดๆ สักสิบนาที”
ฉินจุนไม่ลังเล เขาจึงยืนขึ้นและพูดกับซู่ซีว่า “ไปกันเถอะ!”
ซู่ซียกคิ้วขึ้นและเดินตามฉินจุนไปยังห้องมืดๆ เล็กๆ
หลังจากที่ทั้งสองจากไปแล้ว ฮวาอิงก็พูดอย่างมีความหมายว่า “คุณหมายความว่าเจ้านายฉินชอบซีซีเหรอ? แต่ซีซีมีแฟนชื่อหลิงจิ่วเจ๋อ ดังนั้นอย่าไปไกลเกินไปนะ!”
โจว รุ่ยเซินถามด้วยความประหลาดใจ “หลิง จิ่วเจ๋อ? ประธานบริษัทหลิงเหรอ?”
หัวอิงพยักหน้า “ใช่”
ดวงตาของโจวรุ่ยเซินมีความลึกขึ้นเล็กน้อย ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง
เจียงเจียงกล่าวว่า “ฉันรู้สึกสงสารเจ้านายฉินของฉัน เขาชอบซู่ซีมาก แต่มีคนอื่นมาแย่งเธอไป ฉันจะสร้างโอกาสให้เขาได้มีความสุข!”
ฮวาอิงจิบไวน์แล้วพูดว่า “ในสองวันที่คุณไม่อยู่ มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายระหว่างซู่ซีและหลิงจิ่วเจ๋อ”
เจียงเจียงถามทันที “พวกเขารวมตัวกันได้อย่างไร บอกฉันมา!”
“ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน คุณอาจเป็นบอสฉินได้!” ฮวาหยิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เจียงเจียงยกคิ้วขึ้น “ถ้าฉันไปถามเขา มันคงเหมือนกับการโรยเกลือลงบนแผลของเขาใช่ไหม?”
ฮวาอิงยิ้มอย่างเงียบๆ
ห้องมืดเล็กๆ เป็นห้องเล็กๆ ที่แยกจากห้องส่วนตัว ไม่มีไฟ ไม่มีหน้าต่าง และมืดสนิท ใช้สำหรับเล่นเกมและลงโทษผู้คน
หลังจากที่ซู่ซีและฉินจุนเข้าไปแล้ว ฉินจุนก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา เปิดฟังก์ชันไฟฉาย และส่องสว่างห้อง
ในห้องมีโซฟาคู่เพียงตัวเดียว ซู่ซีนั่งลงและมองฉินจุนด้วยความประหลาดใจ “คุณไม่ได้รับอนุญาตให้นำโทรศัพท์มือถือมาเหรอ?”
ฉินจุนยิ้มจาง ๆ “ฉันมีโทรศัพท์มือถือสองเครื่อง”
ซู่ซีจ้องมองเขาด้วยความชื่นชม แม้ว่าห้องจะยังมืดและเธอไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนก็ตาม
ฉินจุนนั่งลงข้างๆ เธอและพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ ว่า “เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ฉันปล่อยให้คุณหนีไปอีกแล้ว ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะอยู่ห่างจากการพบอาจารย์ได้ตลอดไป”
ซูซีเอียงตัวพิงโซฟาแล้วพูดเบาๆ “พี่ชาย ช่วยพูดคำดีๆ สักสองสามคำต่อหน้าอาจารย์หน่อยเถอะ”
“คุณชอบเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ” ฉินจุนเหลือบมองเธอ เขาเข้าใจนิสัยของเธอดี เธอไม่มีวันให้อภัยใครได้หลังจากถูกทรยศ ความจริงที่ว่าเธอสามารถกลับไปหาหลิงจิ่วเจ๋อได้อีกครั้งและทำลายกฎของตัวเองได้ แสดงให้เห็นว่าเธอรักเขามากจริงๆ
ซู่ซีไม่ตอบแต่ถามว่า “แล้วคุณล่ะ คุณรักเจียงเจียงมากแค่ไหน”
ฉินจุนตกตะลึง
เขารู้ว่าเนื่องจากเขาเพิ่งพูดถึงคนที่เขาชอบอยู่ที่นี่ เขาจึงไม่สามารถซ่อนมันจากซูซีได้ เขาพิงพนักพิงโซฟา ก้มตาลง และพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “เหมือนกับว่าคนๆ หนึ่งจะติดเป็นนิสัยไปนานๆ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันชอบเขามากแค่ไหน”
ซู่ซีจำได้ขึ้นมาทันทีว่าฉินจุนเคยบอกเธอก่อนหน้านี้ว่าคนที่เขาชอบไม่ชอบเขา ดังนั้นเขาจึงยังโสดอยู่
โดยไม่คาดคิดว่าคนที่เขาชอบจะเป็นเจียงเจียง!
คอของซู่ซีแห้งผากและพูดเสียงแหบพร่าว่า “นั่นโหดร้ายเกินไปสำหรับคุณ!”
ฉินจุนควรจะชอบเจียงเจียงมานานแล้ว แต่เจียงเจียงกลับชอบโจวรุ่ยเซิน เธอถึงกับแสดงความรักลับๆ ที่มีต่อโจวรุ่ยเซินให้ฉินจุนฟังทุกวัน และขอให้ฉินจุนช่วยวิเคราะห์จิตวิทยาของโจวรุ่ยเซินและให้คำแนะนำเธอว่าจะตามจีบโจวรุ่ยเซินอย่างไร
ฉินจุนมีจิตใจอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเจียงเจียงที่ “มีความรักใคร่” เช่นนี้?
ในแสงสลัว ฉินจุนไม่มีอารมณ์ใดๆ บนใบหน้าและเพียงแค่หลับตาลงเล็กน้อย “ไม่มีอะไรนอกจากความเจ็บปวดและความรู้สึกชา”
ซู่ซีรู้สึกหายใจไม่ออก เจียงเจียงไม่รู้ว่าฉินจุนรักเธอ ดังนั้นเธอจึงแสดงความรักที่มีต่อโจวรุ่ยเฉินอย่างไม่ซื่อสัตย์ต่อหน้าฉินจุน ซึ่งนั่นก็เป็นเพียงการทรมานฉินจุนเท่านั้น
ฉินจุนและเจียงเจียงต่างก็เป็นคนที่สำคัญมากสำหรับเธอ และเธอไม่อยากให้ใครคนใดคนหนึ่งต้องไม่มีความสุข
ฉิน ฮวน ยิ้มจางๆ “คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงเลือกให้คุณเข้าไปในห้องมืดๆ เล็กๆ กับฉัน”
“คุณกลัวว่าฉันจะบอกเจียงเจียงเหรอ” ซู่ซียกคิ้วขึ้น
“ใช่แล้ว” ฉินจุนพยักหน้าเล็กน้อย “เธอเพิ่งคบกับโจวรุ่ยเฉิน อย่าทำให้เธอรู้สึกเป็นภาระเลย”
ซู่ซีรู้สึกเศร้าใจ การชอบใครสักคนหมายความว่าเธอมอบหัวใจให้เธอและกลัวว่าเธอจะแบกรับมันไม่ไหว
“คุณละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างในปักกิ่งและย้ายอาชีพทั้งหมดของคุณไปที่เจียงเฉิง แล้วนั่นก็เพื่อเจียงเจียงด้วยหรือเปล่า”
“ใช่!”
ซู่ซีเข้าใจทุกอย่าง
ฉินจุนละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างในปักกิ่งและมาที่เจียงเฉิงเพื่อเจียงเจียง แต่เจียงเจียงไปที่ประเทศเอ็มเพื่อความรักของเธอ แต่ด้วยผู้คนมากมายที่อยู่รอบๆ ฉินจุนยังคงอยู่ที่นี่ เพียงเพื่อให้เจียงเจียงมีทางออก
“ครั้งหน้าที่เรามีงานปาร์ตี้ ตราบใดที่โจวรุ่ยเซินอยู่ที่นี่ คุณก็ไม่ต้องมา” ซูซีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ฉินจุนเม้มริมฝีปากเล็กน้อย “บางครั้งการจินตนาการถึงบางสิ่งบางอย่างก็น่าเศร้าใจมากกว่าการเห็นด้วยตาตนเอง”
เขาหันมามองหน้าบูดบึ้งของซูซีแล้วยิ้มเบาๆ “อย่ากังวล ฉันไม่ได้เปราะบางเท่าที่คุณคิด”
ซู่ซีถอนหายใจเบาๆ “มาสร้างสัมพันธ์ใหม่กันเถอะ หยางหยางบอกว่าการสร้างสัมพันธ์ใหม่สามารถช่วยให้ผู้คนผ่านพ้นความเจ็บปวดเก่าๆ ได้”
ฉินจุนเยาะเย้ย “เธอจะมีประสบการณ์อะไรได้บ้างเมื่อเธอตกหลุมรักเพียงครั้งเดียว เธอโกหกคุณได้เท่านั้น!”
ซู่ซีไม่สามารถช่วยหัวเราะได้
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com