นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
เขาจ้องดูหลิวชิงด้วยความสับสน “ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้น พี่สาวหลิงเอ๋อร์?” “หืม? ท่านไม่โศกเศร้าเสียใจกับเรื่องของพระสนมจุนบ้างเหรอ?” เสี่ยวปี้เฉิงหัวเราะอย่างงุนงง “ข้ารู้สึกเจ็บปวดจริง ๆ แต่ตอนนี้เมื่อความแค้นอันยิ่งใหญ่ของข้าได้รับการแก้แค้นแล้ว และคนร้ายก็ได้รับความยุติธรรมแล้ว …
จื่อเทาอมยิ้มเล็กน้อย “เจ้าหญิงทรงคิดดีต่อข้ามากเกินไป” หยุนหลิงมองดูเธอและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเจ้าชายคนที่ห้า เขาเสี่ยงทุกอย่างจนเสียหน้า แต่ก็ยังหาภรรยาไม่ได้ ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน แต่เนื่องจากจื่อเทาได้ตัดสินใจไปแล้ว หยุนหลิงจึงไม่ได้ฝืนใจต่อไป “เจ้าจะกลับไปกับข้าไหม” จื่อเทาส่ายหน้า …
ตำแหน่งมกุฎราชกุมารว่างลงมานานแล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฝ่ายต่างๆ ในราชสำนักต่างก็มีแนวคิดของตนเอง แต่เสี่ยวปี้เฉิงกลับเป็นผู้ที่มีเสียงสูงสุดเสมอมา แม้พระองค์จะทรงเงียบงันไปนานถึงสองปีเนื่องจากโรคตา แต่พระองค์ก็ทรงมีพระอาการประชวรอย่างหาที่สุดมิได้หลังจากที่ทรงหายจากอาการประชวร พระองค์ยังทรงปกป้องนครหลวงในยามวิกฤตระหว่างการรัฐประหารในพระราชวัง พระองค์คือความหวังของประชาชนทั่วโลก เหล่าข้าราชการในราชสำนักไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ …
ในห้องโถงเงียบไปครู่หนึ่ง จักรพรรดิจ้าวเหรินมองดูด้วยตาตนเอง ขณะที่จักรพรรดินีเฟิงสิ้นพระชนม์ และพระวรกายของพระนางใกล้จะพังทลาย เขาเป็นผู้สั่งประหารชีวิตภรรยาคนแรกของเขาด้วยตนเอง และความเจ็บปวดของเขาก็ไม่น้อยไปกว่าใครๆ เลย ขันทีฟู่รีบสนับสนุนเขาและพูดด้วยความกังวลใจว่า “ฝ่าบาท…” “ข้าไม่เป็นไร …
“ฝ่าบาท ข้าพเจ้ามีความผิด!” นายกรัฐมนตรีฉีพูดเสียงดังและกระแทกศีรษะของเขาลงพื้นอย่างแรง เช่นเดียวกับชี่หลานรัว แต่เธอไม่ได้พูดอะไร เมื่อผู้อาวุโสพูด เธอในฐานะผู้เยาว์จึงพูดไม่ได้ นี่คือการเลี้ยงดูของครอบครัวใหญ่ จักรพรรดิ์ประทับนั่งที่ด้านหลังโต๊ะมังกร มองไปที่ชายชราและเด็กน้อยที่คุกเข่าอยู่บนพื้น …
“แม่ครับ ลูกสาวผมอยากเข้าวังครับ” เสียงของ Qi Lanruo เข้าไปถึงหูของ Lin และหูของนายกรัฐมนตรี Qi ด้วยเช่นกัน …
“ตั้งแต่วินาทีที่คุณหมั้นหมายกับเจ้าชายองค์นี้ คุณไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป” “ในชีวิตนี้เจ้าจะต้องอยู่และตายไปพร้อมกับกษัตริย์องค์นี้” หัวใจของซ่างเหลียงเยว่สั่นสะท้าน ทันใดนั้นก็เหมือนเกิดสึนามิขึ้นกลางทะเลอันสงบ และทุกสิ่งทุกอย่างก็เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน ตี้หยูกอดเธอและประทับริมฝีปากบนหน้าผากของเธอ “ถ้าคุณมีชีวิตอยู่ ฉันก็มีชีวิตอยู่ ถ้าคุณตาย …
ซ่างเหลียงเยว่เห็นตี้หยูเดินเข้ามาหา เขาก็รีบคาดเข็มขัดให้ ก่อนจะก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว ห่างไปจากตี้หยู “อย่าคิดว่าแค่ฉันยอมรับเธอและไม่โกรธเธอแล้ว เธอจะทำอะไรก็ได้!” “บอกเลยว่าอย่าคิดมากเลย!” ผลกำไรของเธอจะไม่มีวันถูกทำลาย แม้แต่โดย Di …
เธอจ้องมองเขาครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้าไป “คุณเบื่อที่จะรอแล้วเหรอ!” ซีเฮงกำลังอ่านข้อความจากปู่ของเขา [คุณไม่มาตอนกลางวันหรือตอนกลางคืนเหรอ?] ก่อนที่เขาจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เจียงทูน่านก็เดินเข้ามา เขาวางโทรศัพท์ลง คิ้วเข้มและลึก และพูดอย่างใจเย็นว่า “ไม่” …
ทันทีที่เจียงทูนหนานเอ่ยปาก เหล่าผู้สังเกตการณ์ก็แยกย้ายกันไป เมื่อเห็นว่าเจ้านายของพวกเขากำลังจะโกรธ จ้าวเฟยและหลิงก็รีบหนีไปทันที เจียงทูน่านเดินไปหาซีเหิง จับข้อมือเขา และพาเขาไปที่สำนักงานของเขา หลังจากเข้าไปในสำนักงานและปิดประตูเพื่อกันสายตาที่นินทาจากภายนอก เจียงทูนหนานก็ยิ้มและพูดว่า “เสียงดังเกินไปแล้ว …
