นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
หลังจากหารือกันสักพัก หยุนหลิงก็ลืมเรื่องศาลาถิงเสว่ไปเสีย เพราะตอนนี้ทั้งสองฝ่ายไม่ได้เกี่ยวข้องกัน ในวังยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกมาก และยังมีร้านขายยาอีกแห่งที่ไม่ได้รับการตรวจสอบมาเป็นเวลานาน วันนี้หยุนหลิงวางแผนว่าจะออกไปตรวจสอบธุรกิจร้านขายยาและซื้อยาใหม่ๆ ด้วย ยาซ่อมแซมกระดูกที่พัฒนาขึ้นสำหรับคนรักของฉันมีประสิทธิภาพมากในการรักษาอาการบาดเจ็บจากการล้ม และน่าจะขายได้ดีในอนาคต เซียวปี้เฉิงก็มีเวลาว่างเช่นกัน …
หยุนหลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “ศาลาถิงเสว่ต้องการฆ่าด้วยความเมตตา ทำไม?” Gu Changsheng ถอนหายใจและเรียก Xiao Bicheng มาคุยเรื่องนี้ ดวงตาของเซียวปี้เฉิงก็ฉายแววสงสัยเช่นกัน …
“ท่านหญิง เจ้าชายองค์โตมาถึงแล้ว!” เมื่อได้ยินเช่นนี้ Qin Yurou ก็ตกตะลึง ซ่างหยุนซ่างที่คุกเข่าอยู่ข้างโลงศพก็มองมาเช่นกัน สองวันที่ผ่านมาเธอผอมลงและซูบผอม ดูเหมือนคนที่จะตายได้ทุกเมื่อ เป็นเรื่องปกติ …
ความคิดของ Qi Lanruo ถูกดึงกลับไป เธอหันไปมองชิงหลิง “เกิดอะไรขึ้น?” ชิงหลิงมองดูฉากที่อยู่ไกลออกไปด้านหลังรถม้า หยุนเจี้ยนคว้าเสื้อคลุมของชายคนหนึ่งอย่างกล้าหาญมาก เรื่องนี้ทำให้ชิงหลิงตกใจ เมื่อได้ยินคำถามของ …
ปากของซ่างเหลียงเยว่แข็งทื่อ ใบหน้าเล็กๆนั้นแข็งทื่อ โดยไม่รอให้เธอตอบสนอง ริมฝีปากบางๆ ของเธอก็ได้แตะลงบนริมฝีปากของเธอ ซางเหลียงเยว่ “…” เขากล่าวว่าเป็นความคิด และฟังดูเหมือนเขากำลังขอคำแนะนำ แต่แนวทางนี้ไม่น่าพอใจเลย …
วันถัดไป เจียงทูนหนานและซือเหิงกลับมาจากกินข้าวกลางวันด้วยกัน ทันทีที่ลงจากรถ ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหา สายตาของเขาจับจ้องไปที่เจียงทูนหนาน จ้องมองด้วยแววตาที่มุ่งร้าย ขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านไป มีชายคนหนึ่งมาแตะขาของเจียงทูนหนาน เจียงทูน่านตบเขาด้วยสีหน้าเย็นชาและเข้มงวด ชายที่ถูกตีถอยหลังหนึ่งก้าว …
เจียงอี้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “พวกคุณสองคนเจอกันเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?” “การเผชิญหน้าที่ไม่คาดคิด!” ฟ่านเสว่เยาะเย้ย “เขาอยู่กับเจียงทู่หนาน” เจียงอี้รู้สึกว่าน้ำเสียงของเธอไม่ถูกต้อง จึงถามว่า “คุณรู้จักเจียงทู่หนานไหม” บริษัทของพ่อฉันเคยร่วมงานกับบริษัทประชาสัมพันธ์ของเธอ และฉันก็เคยได้ยินชื่อเธอมาบ้าง …
“มื้อเที่ยงนี้กินอะไรดี?” ผิวของเธอบอบบางราวกับหยกอันอบอุ่น มีกลิ่นอายของแสงอ่อนๆ และริมฝีปากสีชมพูของเธอก็สวยงามมากจนผู้คนอยากจะลิ้มลองตั้งแต่แรกเห็น ซือเหิงก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง เขาจับมือเธอและวางเธอลงบนตัก ลูบไล้ริมฝีปากเธอสักครู่ ก่อนจะกระซิบว่า “ข้าไม่เรื่องมาก เจ้าเลือกเอง” …
จุนเยว่หลานกระทืบเท้าอย่างแรงและบ่นด้วยเสียงเบา: “เจ้าเพียงต้องการสร้างปัญหาให้พวกเราเท่านั้น!” “องค์หญิง ตอนนี้เรามีทั้งพยานหลักฐานแล้ว หม่อมฉันคิดว่าคงไม่ต้องถามอะไรอีก แจ้งกระทรวงยุติธรรมให้จับกุมพวกเขาไปเถอะ” เจ้าหญิงฉินพูดตรงๆ โดยไม่รอปฏิกิริยาของหยุนซู ใบหน้าของหยุนซูเริ่มมืดมนลง และเขามองไปที่เจ้าหญิงผู้ยิ่งใหญ่ …
หยุนซูพูดอย่างชัดเจนว่า “หากไม่มีการทดสอบใดๆ ฉันก็ไม่สามารถสารภาพได้!” แสงหม่นหมองฉายวาบในดวงตาขององค์หญิงใหญ่ “เจ้ากำลังบอกว่าคำให้การของซูจื้อเถียเป็นการใส่ร้ายหรือ?” “เจ้าหญิงน้อย ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้น ทุกอย่างที่ฉันพูดเป็นความจริง!” ซู จื้อเถียง …
