นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
สนมหลี่อยากจะพูดบางอย่างแต่ก็ห้ามตัวเองไว้ แต่เมื่อคิดว่าเธอได้พูดความจริงกับจักรพรรดิจ้าวเหรินเกี่ยวกับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว เธอจึงไม่ปกปิดความจริงที่ว่าเธอติดเชื้อพิษหวัดอีกต่อไป บรรพบุรุษของข้าเคยติดเชื้อจากกู่ไหมน้ำแข็งเหมียวเจียง ทิ้งพิษเย็นที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคนไว้ เขามีความไวต่อความเย็นมากกว่าคนทั่วไป ไม่มียาแก้พิษนี้เลย ทุกครั้งที่ฝนตก แขนขาของเขาจะแข็งและเย็น ทำให้ขยับตัวลำบาก …
“ฉันคิดว่าเรื่องนี้คงเกี่ยวข้องกับองค์ชายใหญ่” “เจ้าชายองค์โต?” ฉีซุยตกตะลึง เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเจ้าชายองค์โตล่ะ? เขาไม่เข้าใจเลย เมื่อเห็นว่าเขายังคงไม่เข้าใจ นาลันหลิงจึงถอนหายใจ “ฉันควรจะแนะนำให้เจ้าชายหาภรรยาให้คุณจริงๆ” มันแตกต่างกันเมื่อคุณแต่งงานและมีครอบครัว ชี่ซุย …
สายตาของนาลันหลิงมองไปที่สิ่งของในมือขององครักษ์ลับและเขาก็กระพริบตา จากนั้นเขาก็มองไปที่ตี้หยู เกิดอะไรขึ้น? Nalan Ling รู้ว่า Di Yu ได้มอบกุญแจคลังเก็บของในวังให้กับ Shang …
แต่ในไม่ช้า ดวงตาของซ่างเหลียงเยว่ก็เบิกกว้างอีกครั้ง และเสียงของเธอก็สั่นเครือ “คุณจะทำอย่างไร?” จักรพรรดิหยูเข้านอนแล้ว เมื่อเห็นตี้หยูขึ้นไปบนเตียง สีหน้าของซ่างเหลียงเยว่ก็เปลี่ยนไป เธอกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “องค์ชาย ถ้าท่านกล้าบังคับข้า …
คุณเจียงมีสีหน้าสงบนิ่งและพูดกับคุณฉินว่า “เขาไม่ใช่เด็กแล้ว ไม่ต้องห่วงมาก เล่นหมากรุกไปเถอะ!” ฉินเหล่าพ่นลมออกจมูก “เจ้าไม่แสดงความกังวลบ้างหรือ? ใครจะเหมือนเจ้าที่ไม่สนใจอะไรเลยตลอดทั้งวันกัน?” “แบบนี้ไม่ดีเหรอ? ฉันไม่ต้องกังวล พวกเขาจะมีความสุขและผ่อนคลายได้!” …
จินเซิงตกใจและพูดว่า “แค่เพราะเจียงเหิงงั้นเหรอ? เขามีอะไรดีนักหนา?” “เขา…” หลวงพ่อจินลังเลที่จะพูด แต่ในที่สุดก็ไม่ได้เอ่ยออกมา ท่านเพียงแต่พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “มีบางอย่างที่เจ้ายังไม่รู้ พอพระอาทิตย์ขึ้น เจ้าก็จะไปต่างประเทศกับลุงของเจ้า …
ร่างกายของจินเซิงแข็งทื่อไปหมด เจียงทู่หนานเยาะเย้ย “คราวนี้ถึงคราวของฉันที่จะพูดว่าอย่าขยับ!” ใบหน้าของจินเซิงตึงเครียด ดวงตาของเขามีประกายวาววับ “คุณได้ปืนมาจากไหน?” “ฉันเจอแล้ว เชื่อหรือไม่” เจียงทูนหนานกระโดดลงจากรถ เตะปืนออกจากมือจินเซิง …
หยุนซูยิ้มโดยไม่พูดอะไร ยกคิ้วขึ้นและมองดูเขา: “ดูเหมือนว่าวันที่คุณอยู่ในคุกจะไม่แย่นะ” แม้ว่าในตอนแรกซูเหยาซู่จะดูเหมือนนักโทษคนอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ตัวเขา สวมเสื้อผ้านักโทษสกปรก ผมยุ่งเหยิง และดูไม่เป็นระเบียบ แต่เมื่อดูใกล้ๆ …
เมื่อเห็นหยุนซูขึ้นรถม้า จีหลี่ก็กระโดดขึ้นม้าและตะโกนว่า “กลับไปทางเดิม ไปกันเถอะ” นักวิ่งจากกระทรวงยุติธรรมรีบเข้าแถวล้อมรถม้าไว้ตรงกลางแล้วมุ่งหน้าสู่กระทรวงยุติธรรม ผู้จัดการเฉินก็ขึ้นม้าตามด้วยทหารยามอีกหลายคน และเดินตามหลังทีมนักวิ่งเย่เหมินอย่างใกล้ชิด เหมือนกับผู้ติดตามที่ไม่สามารถสลัดออกไปได้ สภาพภายในรถม้าก็เรียบง่ายมาก เห็นได้ชัดว่าเป็นรถม้าที่ถูกพบชั่วคราวและไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบกับรถม้าที่พระราชวังใช้ได้ …
จี้หลี่ถามอย่างไม่รู้ตัวว่า “คุณกำลังเดิมพันอะไรอยู่?” แต่แล้วจีหลี่ก็ตอบโต้และพูดอย่างรีบร้อนว่า “องค์หญิง ได้โปรดหยุดล้อเล่นเสียที ข้ากล้าพนันกับท่านตอนนี้ได้อย่างไร” หากไม่พูดถึงเรื่องแพ้หรือชนะพนันแล้ว หากตระกูล Xu รู้ว่าเขาในฐานะนักสืบได้พนันกับ …
