นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
เจียงเจียงหลุบตาลง “ฉันรู้สึกไม่สบายตัว อยากนั่งข้างนอกสักพัก คุณอย่าจริงจังไปหน่อยเลยได้ไหม” “เกิดอะไรขึ้น?” ฉินจุนเม้มริมฝีปากและเยาะเย้ย “นายไม่ได้ไปดูหนังกับโจวรุ่ยเซินเหรอ? ทำไมนายยังรู้สึกไม่มีความสุขอยู่ล่ะ?” “เราไม่ได้ไปดูหนัง เขามีธุระต้องทำที่บริษัท …
ขณะรับประทานอาหารไปได้ครึ่งทาง โทรศัพท์ของโจวรุ่ยเซินก็ดังขึ้น เขาก้มลงมองดูและพบว่าเป็นข้อความจากเสิ่นซินเยว่ เขาเหลือบมองเจียงเจียงโดยไม่รู้ตัว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และเอนหลังพิงเก้าอี้ก่อนจะเปิดข้อความ คุณโจวซินเยว่ครับ [คุณโจว ผมเพิ่งวางแผนไว้ครับ แผนนี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ] …
เมื่อมองดูหยุนซูเดินผ่านทางเดิน นักโทษในห้องขังทั้งสองข้างก็เงียบกริบเหมือนหนู โดยไม่ส่งเสียงใดๆ จนกระทั่งหลังของหยุนซูหายไปที่ปลายทางเดิน ผู้คนที่อยู่รอบๆ เขาจึงถอนหายใจด้วยความโล่งใจทันที “เรียก……” “ฉันกลัวแทบตายเลยล่ะ!” “ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันนะ เธอช่างโหดร้ายเหลือเกิน …
เขาจึงกลับคืนสู่สติด้วยความตกใจและเงยหน้าขึ้น หยุนซู่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา หันหน้าเข้าหาแสง และมองลงมาที่เขาอย่างดูถูก ด้วยเหตุผลบางประการ ซูเหยาซู่ก็สั่นสะท้านขึ้นมาทันที และรู้สึกหนาวเย็นไปทั่วทั้งร่างกาย แต่นิสัยชอบสั่งหยุนซูมาเนิ่นนานทำให้เขาเมินเฉยต่อความรู้สึกนี้ เขาสบถและพยายามลุกขึ้นจากพื้น “ไอ้เด็กโง่เอ๊ย …
เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ หยุนซูก็รู้สึกโกรธขึ้นมาในอก และดวงตาของเขาก็ยิ่งเย็นชาลงไปอีก เมื่อซูเหยาซู่เห็นว่านางยืนนิ่งอยู่ที่นั่นและไม่มีเจตนาที่จะปล่อยเขาออกไป เขาก็โกรธขึ้นมาทันทีและเริ่มด่าหยุนซู่ เขาด่าทออย่างหยาบคายและพูดจาหยาบคายทุกประเภท แม้แต่พวกวิ่งหนีที่เคยได้ยินเสียงตะโกนและด่าทอจากนักโทษก็ทนไม่ได้อีกต่อไป จึงตีลูกกรงเหล็กด้วยไม้ “ระวังปากหน่อยสิ! นี่เจ้าหญิงเจิ้นเป่ยนะ …
“พี่ชายคนที่เก้า…” ใบหน้าของเจ้าชายลำดับที่สิบเต็มไปด้วยความอับอาย: “ทั้งหมดนี้เป็นเพราะข้าที่ทำให้ตำแหน่งของพี่ชายลำดับที่เก้าล่าช้า…” องค์ชายเก้ากลอกตาใส่เขาแล้วพูดว่า “เจ้าพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน? พี่น้องคนใดที่อยู่ตรงหน้าเจ้าไม่ได้รับตำแหน่งในภายหลัง? ข่านอามาเป็นพ่อ และท่านคิดต่างจากพวกเรา เราหวังว่าจะดูแลครอบครัวทันทีที่ท่านบรรลุนิติภาวะ ท่านต้องการรอจนกว่าลูกชายจะตั้งตัวได้ก่อน …
จนกระทั่งองค์ชายสามได้บอกข่าวจากภายนอกแก่องค์ชายสี่ เขาจึงตระหนักว่าตระกูลทงได้กระทำการเช่นนี้จริงๆ คุณรู้ไหมว่าเจ้าชายองค์ที่สามไม่เคยได้รับข้อมูลดีๆ เลย แต่ตอนนี้แม้แต่พระองค์เองก็รู้เรื่องนี้แล้ว ซึ่งแสดงให้เห็นว่าข่าวนี้แพร่กระจายไปอย่างกว้างขวางแค่ไหน เจ้าชายองค์ที่สี่รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ อยู่บ้าง นี่เป็นความพยายามช่วยเหลือหรือหลอกล่อกันแน่ ดูเหมือนจะเป็นข้ออ้างที่ดี …
ถ้าไม่ได้อยู่ตรงหน้าองค์หญิงองค์ที่เก้า ชูชู่คงหัวเราะออกมาดังๆ แม้ว่าตระกูลทงอยากจะ “เรียกกวางว่าม้า” แต่คังซีก็ไม่เต็มใจที่จะเป็นหูไห่ หากตระกูลทงซื่อสัตย์และไม่ได้ทำอะไรผิด อุบัติเหตุเมื่อวานก็เป็นแค่อุบัติเหตุ แม้ว่าการลงโทษลองโคโดจะรุนแรงกว่านี้ ก็คงเป็นเพียงการเฆี่ยนไม่กี่สิบครั้งและไล่ออกจากตำแหน่งเท่านั้น ตำแหน่งดยุคชั้นหนึ่งของตระกูลทงสาขาที่สองถูกระงับ …
“ยาหยอดหยกดำดิปซาคัสเหรอ? ไม่ ไม่ สีมันผิด นี่ยาอะไรเหรอ?” “กล้วยไม้สวรรค์… หญ้าใบเงิน… ดอกวิญญาณสงบ… นี่มันสูตรของครีมดิปซาคัสหยกดำชัดๆ งั้นเหรอ? …
หยุนหลิงคิดวนเวียนไปมา แต่เธอก็ยังคงยิ้มอยู่ เธอถามด้วยความสงสัย “กงจื่อว่านเป็นชื่อจริงของแม่ของสนมหลี่หรือเปล่า? นามสกุลนี้แปลกมาก ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย” ลี่ปินยิ้มและอธิบายว่า “จริงๆ แล้วนี่ไม่ใช่นามสกุล แต่เป็นชื่อเล่น …
