Author: Admin

“เลขที่.” “เอ่อ?” ซ่างเหลียงเยว่มองไปที่เจ้าของร้าน เจ้าของร้านรู้ตัวว่าเขาพูดเร็วเกินไป จึงรีบพูดออกไปว่า “หลิวบอกว่าอาหารจานนี้ล้ำค่ามาก คุณจะชิมมันแบบชิลๆ ได้อย่างไร” เมื่อพระองค์ตรัสดังนี้ พระองค์ก็ทรงนำชามใบหนึ่งมา …

เธอมัดผมมวยยาว สวมเสื้อเชิ้ตไหมสีเขียว และมีใบหน้าสวยๆ มองออกไปข้างนอก ทันทีที่เขามองขึ้นไป เขาก็เห็นซ่างเหลียงเยว่เดินเข้ามา เมื่อสายตาของเขาสบกับสายตาของซ่างเหลียงเยว่ หยุนเจี้ยนก็ตกตะลึง จากนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง และเขาก็ก้มหัวลง …

หนานกงโย่วเยาะเย้ย “คุณไม่รู้จักผู้ช่วยให้รอดของคุณเลยเหรอ?” เหลียงเฉินมองเขาด้วยความมึนงง ซู่ซีกล่าวว่า “อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว ขึ้นไปพักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้เราจะคุยกันเรื่องอื่นได้” เหลียงเฉินพยักหน้าด้วยความกังวลและเดินขึ้นบันไดพร้อมกับซู่ซี ซู่ซีจัดห้องให้เธออยู่ติดกับห้องของเธอ “มีชุดนอนและเสื้อผ้าให้เปลี่ยนในตู้เสื้อผ้า …

“ไอวี่ ดูสิ นั่นมันรถบ้านซีนี่!” สาวผมบลอนด์ข้างๆ เธอคว้ามือของซูซีด้วยความตื่นเต้น ซู่ซีหลบได้โดยไม่ทิ้งร่องรอย แต่ก็ตกใจเล็กน้อยเมื่อเธอหันไปมองหญิงสาวบนชานชาลา กลายเป็นหญิงสาวที่ฉันเจอหน้าร้านสะดวกซื้อเมื่อวานนี้ ชื่อว่า เหลียงเฉิน …

ซู่ซีไม่สนใจเขาและก้มหัวลงกินสเต็ก “เฮ้ เฮ้ หยุดรังแกฉันเถอะ พูดอะไรบางอย่างที่ฉันเข้าใจหน่อยสิ!” หนานกงโย่วจ้องมองซู่ซีด้วยความรำคาญและรู้สึกไร้หนทาง ซู่ซีกินอย่างจริงจังและปล่อยให้เขาจู้จี้ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ซูซีก็ถามอย่างไม่เป็นทางการว่า “คนที่ศึกษาพลังงานประเภทนี้มีพลังมากขนาดนั้นเลยเหรอ” …

“เลขที่!” หนานกงโย่วพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันกระหายน้ำและอยากดื่มกาแฟสักถ้วย คุณอยากดื่มไหม” ซู่ซีหันศีรษะไปเห็นร้านกาแฟข้างถนน เธอส่ายหัว “ไม่นะ ทำเองสิ!” “งั้นฉันจะกลับมาเร็วๆ นี้!” …