นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะถาม ทุกคนต่างเงียบลง ไม่รู้สึกสบายใจและผ่อนคลายอีกต่อไป สมเด็จพระราชินีนาถทรงหมดพระทัยที่จะให้พระมเหสีของพระราชาพูดคุยและหัวเราะอีกต่อไป จึงตรัสว่า “พวกท่านทั้งหลายยุ่งกันหมดแล้ว พวกท่านไปได้แล้ว พวกท่านไม่จำเป็นต้องมาทุกวัน ลืมเรื่องการแสดงความเคารพพรุ่งนี้ไปได้เลย กลับมาวันที่สิบ” …
หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เจ้าชายองค์ที่สิบสามและเจ้าชายองค์ที่สิบสี่ก็พูดคุยกันถึงเรื่องสำคัญ: พรุ่งนี้จะมีหางเล็กๆ อีกสามหาง เจ้าชายลำดับที่เก้าเหลือบมองเจ้าชายลำดับที่สิบสี่แล้วกล่าวว่า “เจ้าอดทนและเต็มใจที่จะดูแลเด็กใช่ไหม?” ในอดีต เจ้าชายลำดับที่สิบสี่ไม่ชอบดูถูกน้องๆ ของเขา ดังนั้นเขาจึงชอบดึงเจ้าชายลำดับที่สิบสามและวิ่งไปอยู่ข้างหลังเจ้าชายลำดับที่แปดและคนอื่นๆ …
หยุนหลิงมองเฉียงเว่ยอย่างขบขัน “เอาล่ะ ใจเย็นๆ ไว้ทีหลัง เธออาจจะเขียนจางยูซู่ลงในหนังสือนิทานเล่มใหม่ แล้วก็กระทืบเขาร้อยครั้งก็ได้” เฉียงเว่ยพยักหน้าหนักแน่น ความสนใจของเธอเริ่มปรากฏทันที “นี่เป็นวิธีระบายความโกรธที่ดี ฉันจะกลับไปเขียนโครงร่าง!” …
พนักงานเสิร์ฟที่นั่งข้างๆ เขาเดินเข้ามาพร้อมกับกาน้ำชา “นายท่านครับ น้ำปี้ลั่วชุนที่ท่านสั่งมาอยู่ที่นี่ครับ” “ออกไปจากที่นี่!” จางยูชู่คำรามอย่างหงุดหงิดและเตะพนักงานเสิร์ฟออกไป พนักงานเสิร์ฟตกใจ ไม่รู้ว่าตนไปขัดใจหลานชายคนเล็กของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมอย่างไร ใบหน้าของเขาซีดเผือดด้วยความประหม่า และตัวสั่นเล็กน้อย …
ทุกคนต่างตั้งตารอเนื้อหาของการสอบสองครั้งสุดท้าย ด้วยความอยากรู้ว่า Yun Ling จะจัดคำถามที่ไม่คาดคิดอะไรขึ้นมา อย่างไรก็ตาม หยุนหลิงไม่ได้ไปตรวจสอบที่ห้องสมุดอีกเลย ตลอดสองวันที่ผ่านมา เธอได้ขอให้ห้องครัวหลวงเตรียมเค้กหอมหมื่นลี้น้ำผึ้งจำนวนมากเป็นของขวัญให้กับนักเรียนที่มาเรียน ในไม่ช้า …
ตี้หยูพูดขึ้นอย่างกะทันหัน เสียงต่ำของเขาทำให้ความเย็นชาของราตรีนั้นดังจากหูของซ่างเหลียงเยว่เข้าไปในหัวใจของเธอ และซ่างเหลียงเยว่ก็แข็งทื่อไปทันที จิตใจของเธอวิ่งพล่าน และเธอมองไปที่ตี้หยูอย่างดุเดือด “ฝ่าบาท พระองค์ทรงอิจฉาหรือไม่?” ซ่างเหลียงเยว่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน เพราะนางรู้สึกว่านาหลานหลิงได้เล่าเรื่องที่เธอกับองค์ชายใหญ่คุยกันทุกวันให้องค์ชายฟัง และองค์ชายก็ไม่ได้พูดอะไรเมื่อกลับมา …
“ไม่มีอะไรต้องกังวลสำหรับสามีของฉัน” ความกังวลของเธอคือความใส่ใจ และความเอาใจใส่คือความสบายใจที่ดีที่สุดสำหรับหัวใจของเธอ เขาชอบมันอยู่ในใจของเขา อย่างไรก็ตามการกังวลมากเกินไปก็ส่งผลเสียต่อสุขภาพของเธอ ซ่างเหลียงเยว่กล่าวว่า “หากข้าอยู่เคียงข้างเจ้าในเวลานั้น ข้าคงทำลายคนพวกนั้นไปแล้ว” แววตาเย็นชาฉายผ่านดวงตาของซ่างเหลียงเยว่ เหมือนกับคมดาบน้ำแข็งที่เย็นเฉียบ …
หมิงฮวาอิง หายตัวไป! หลังจากที่ Shang Liangyue และ Di Yu ออกจากสวน Yingchun …
เจียงเจียงตกใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็รู้ได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นและหน้าแดง “คุณพูดจริงเหรอ?” ฉินจุนกล่าวว่า “ฉันจริงจังกับคุณมาหลายปีแล้ว แต่คุณยังคงไม่ชอบฉัน!” เจียงเจียงหลุดปากออกมาว่า “ใครบอกว่าฉันไม่ชอบคุณ?” หัวใจของฉินจุนเต้นแรง แต่เขายิ้มและพูดว่า …
พวกเขาเริ่มคบกันที่ประเทศ M และต่อมาก็ย้ายมาจีน แม้ว่าเธอกับฉินจุนจะสนิทกัน แต่ก็ไม่ได้สนิทสนมกันมากนัก จนกระทั่งโจวรุ่ยเซินเห็นพวกเขาออกมาจากห้องน้ำในตอนนั้น เธอจึงตัดสินใจแอบรักษาระยะห่างจากฉินจุนในอนาคต แต่สิ่งนี้ไม่ได้ช่วยอะไร “ขอโทษนะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อคุณนะ …
by 
