Author: Admin

เมื่อเห็นหลัวหว่านอี้เริ่มกังวล หยูเซจึงรีบพูดว่า: “ดร.หลัว ยังมีถ้วยทารกที่ยังไม่ดูดออก แต่ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้คุณจะไม่ปวดหัว ทำได้ ในเวลาไม่กี่นาที” แม้ว่าหยูเซจะพูดแบบนี้ แต่หลัวหว่านอี้ก็ยังคงกังวลอยู่ …

แต่เขาถูกมือเล็กๆ จับไว้ เขาหันกลับมาและเห็นยูเซลืมตาด้วยความงุนงง จากนั้นจึงพูดด้วยความงุนงง: “อย่าแตะต้องมัน มันมีประโยชน์อย่างอื่น เอ่อ คุณ ขวดเล็กสองขวด” พบว่าจะได้ใช้เร็วๆ …

โมจิงซีไม่คาดคิดว่าเธอจะไม่พูดหลังจากที่เธอเข้ามา และหลัวหว่านอี้ก็ริเริ่มที่จะแก้ตัวหยูเซ “แม่คะ คุณถูกยูเซหลอกหรือเปล่า? คุณพูดเพื่อเธอจริงๆ เหรอ? นอกจากนี้ จะทำอย่างไร คุณต้องการให้เธอวินิจฉัยและรักษาโรคของคุณหรือไม่” “จิงซี …

หลังจากเข้าไปในคฤหาสน์ Dutong แล้ว พี่จิ่วก็ถูกพาตรงไปที่ลานหน้าบ้านและห้องนั่งเล่น ครอบครัว Jueluo ยังคงคิดถึงความสัมพันธ์กับตระกูล Niu Hulu ตอนนี้ผมเข้าออกแบบนี้ไม่สะดวกเลย …

พี่จิ่วรู้สึกกังวลเล็กน้อยหลังจากได้ยินสิ่งนี้ เขาคิดว่าเขาจะสามารถสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลาหลายวัน ตอนนี้เวลารู้สึกแน่น ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นใด ฉันต้องไปที่คฤหาสน์ Dutong เมื่อ Dongyue หมั้นกันเมื่อปีที่แล้ว ฉันรบกวนพ่อตาให้เข้ามาช่วย …

หลังจากฟังคำพูดของพี่ชายคนที่สาม คังซีก็มองดูเขาอย่างระมัดระวังหลายครั้ง มีเพียงความกังวลในดวงตาของเขาและไม่มีอะไรอื่นอีก ไม่ใช่เป็นการหลบเลี่ยงความรับผิดชอบหรือให้นางสนมร้องแก้ตัวในการกระทำที่ไม่เหมาะสมและเจ็บป่วย ความกตัญญูต้องมาก่อนในบรรดาความดีทั้งหมด ในที่สุดก็มีข้อดีบางประการ การแสดงออกของคังซียังคงไม่เปลี่ยนแปลง และความโกรธในใจของเขาหายไป เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า: “มาดูกัน …

จู่ๆ ใบหน้าของ Ling Jiuze ก็ตกต่ำลง คำพูดสุดท้ายของ Gu Yunshu กระแทกใจเขาหนักกว่าที่เธอเคยพูดไว้! ในเวลานี้เขาไม่ผิดหวัง …

ใบหน้าของหลิงจิ่วเจ๋อมืดลงเล็กน้อย และเสียงของเขาก็ไม่พอใจ “เรื่องของเราเกี่ยวข้องกับคุณหรือเปล่า?” “จิ่วเจ๋อ คุณไม่เข้าใจซูซีเลย!” กู่หยุนชูพูดอย่างกระตือรือร้นและเคร่งขรึม “ฉันหวังว่าคุณจะไม่ตาบอดเพราะความรัก ก่อนที่จะแต่งงานกับเธอ อย่างน้อยคุณควรเข้าใจว่าเธอเป็นใคร?” หลิงจิ่วเจ๋อขมวดคิ้ว …

มันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ในพริบตา ในเช้าวันเสาร์ ถังฮันแต่งตัวอย่างระมัดระวังและไปเข้าร่วมงานปาร์ตี้การกุศลกับกู่หยุนชู ซูซีไปสอนหลิงอี้หัง ระหว่างพักหลังเลิกเรียน จู่ๆ ซูซีก็ถามขึ้นว่า “วันเกิดลุงของคุณคือเมื่อไหร่?” หลิงอี้หังมองด้วยสายตาที่แคบ “ทำไมคุณถึงอยากให้ของขวัญวันเกิดลุงของฉันล่ะ?” …

ตราบใดที่เธอจำได้ ไม่มีทางที่จะได้เห็นโมจิงซี เช่นเดียวกับในขณะนี้ แม้ว่าจะมีเสียงของโมจิงซีอยู่นอกประตู แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเห็นเขา ฉันไม่กล้าที่จะเห็นมันจริงๆ เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หลัวหว่านอี้ก็หลั่งน้ำตามากขึ้นเรื่อยๆ และทันใดนั้นเธอก็คุกเข่าลงกับหยูเซโดยตรงโดยไม่คำนึงถึงทุกสิ่ง… Yu …