Admin

เจียงเฉินหัวเราะ “สนุกสิ อย่าวิ่งเล่นตอนกลางคืน ระวังอย่าล้มล่ะ!” “เข้าใจแล้ว!” ยูยูยู ยิ้มเผยให้เห็นฟันขาวๆ เล็กๆ ของเธอ คุณไม่รู้ว่าจะมีแมลงตัวเล็กๆ ที่น่าสนใจตัวไหนบ้าง ดังนั้นเธอจึงวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว เจียงเฉินเหลือบมองร่างในระยะไกลแล้วพูดกับหลิงจิ่วเจ๋อว่า “ฝากความคิดถึงไปยังคุณเจียงด้วย!” “ใช่!” หลิงจิ่วเจ๋อตอบอย่างใจเย็น “ถ้าคุณคิดถึงโยวโยว ก็อย่าลังเลที่จะมาหาฉัน ฉันจะถ่ายรูปให้คุณ” ริมฝีปากของเจียงเฉินยกขึ้นอย่างเฉยเมย “ไม่จำเป็น!” ดวงตาของหลิงจิ่วเจ๋อมืดมนลง “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะวางสาย!” “ดี!” เมื่อวางโทรศัพท์ลง คิ้วของหลิงจิ่วเจ๋อก็แสดงความเคร่งขรึม เขาสังเกตได้ว่าเจียงเฉินจริงใจมากในครั้งนี้ แต่ชิงหนิงกลับเริ่มดื้อรั้นอีกครั้ง ซู่ซีไม่ยอมให้เขาบอกเจียงเฉินเกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิตของยูโหยว…

“เราคบหากันได้ประมาณครึ่งปี ในช่วงเวลานั้น ฉันใช้ชีวิตอย่างประหยัดและเลิกสูบบุหรี่ด้วยซ้ำ ฉันคิดว่าฉันสามารถเก็บเงินเพื่อซื้อบ้านในเจียงเฉิงและแต่งงานกับเธอและอาศัยอยู่ที่นั่น แต่ไม่นานหลังจากนั้น ลูกชายของเจ้านายโรงงานของเรากลับมาจากต่างประเทศและตกหลุมรักแฟนสาวของฉัน จากนั้นเขาก็วางกับดักโดยเจตนา ใส่ร้ายฉันที่ขโมยเหล็กจากโรงงาน และโทรเรียกตำรวจมาจับกุมฉัน” “คืนนั้นฉันอยู่กับแฟนสาว ถ้าเธอให้การในศาล เธอคงได้ใช้ข้อแก้ตัวและล้างมลทินให้ฉัน แต่เธอไม่ได้ทำ เธอนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ฟังและดูฉันถูกกล่าวหาอย่างผิดๆ โดยไม่พูดอะไรเลย” “ฉันถูกตัดสินจำคุกสามปี เมื่อออกจากคุก ฉันก็ไปตามหาเธอก่อน ฉันเห็นเธอเดินออกมาจากโรงงาน สวมเสื้อผ้าดีไซเนอร์ และขึ้นรถเมอร์เซเดส” “ฉันรู้ในภายหลังว่าเธอแต่งงานกับลูกชายเจ้านายและเป็นผู้จัดการธุรกิจของบริษัทแล้ว” “ตอนนั้นฉันเกลียดเธอมากและอยากหาโอกาสแก้แค้นเธอ ฉันรู้สึกว่าไม่มีทางแก้แค้นได้ ฉันเป็นคนซื่อสัตย์และซื่อตรง แต่ฉันก็ยังตกเป็นเหยื่อและไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย ฉันถูกส่งเข้าคุกและมีประวัติอาชญากรรม ฉันไม่กล้ากลับบ้านและหางานไม่ได้ แต่คู่รักคู่นั้นทำเรื่องเลวร้ายมาก แต่พวกเขาก็ยังใช้ชีวิตอย่างมีความสุข!”…

ความอยากรู้ของหยุนซูถูกกระตุ้นโดยเขา “มีอะไรผิดปกติกับคุณสมบัติของฉัน มันไม่ดีพอหรือ?” “อืม…” จุนชางหยวนยืดเสียงออกเล็กน้อย จนกระทั่งเขาเห็นดวงตากลมโตของหญิงสาวจ้องมองมาที่เขาโดยไม่กระพริบตา จากนั้นริมฝีปากบางของเขาก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทันที เขาลูบหัวน้อยๆ ของเธอและพูดอย่างเห็นอกเห็นใจ “คุณควรจะยอมแพ้โดยเร็วที่สุด!” หยุนซู: “???” ไม่นะ คุณสมบัติของเธอแย่มากขนาดนั้นเลยเหรอ? ถึงเกณฑ์ก็ยังไม่ถึงเหรอ? จุนชางหยวนไม่ได้อธิบายและเดินเข้าไปในบ้านด้วยรอยยิ้ม หยุนซู่ไม่เชื่อและรีบไล่ตามเขาไปทันที: “เฮ้ โปรดอธิบายให้ชัดเจนหน่อย ความสามารถของฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ คุณตัดสินมันยังไง?” แม้ว่าร่างกายของเธออาจจะไม่ดีเท่ากับคนในปัจจุบัน แต่โครงกระดูกของเธอก็ยังโอเคอยู่ มันคงไม่แย่ขนาดนั้นหรอกใช่ไหม? หยุนซูเริ่มสงสัยในชีวิตของเขา จุนชางหยวนนั่งลงอย่างสง่างามข้างหน้าต่าง เมื่อเห็นท่าทีสงสัยของเธอ เขาก็อดหัวเราะไม่ได้ “ฉันแค่ล้อเล่นคุณเท่านั้น เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณสมบัติ…

จักรพรรดิเทียนเฉิงมีความสับสน: “น้ำมันยูคาลิปตัสคืออะไร?” มกุฎราชกุมาร เจ้าชายสาม และกลุ่มสตรีรวมถึงราชินีเซว่ ทุกคนดูสับสนและไม่รู้จักใครเลย ในขณะนี้ สาวใช้ข้างจักรพรรดินีเซว่เปลี่ยนสีหน้าและกล่าวด้วยความหวาดกลัว: “ฝ่าบาท จักรพรรดินี… นี่ น้ำมันยูคาลิปตัส นี่ ฉันรู้!” ราชินีเซว่มองดูนางอย่างกะทันหัน: “ท่านรู้ได้อย่างไร?” สาวใช้ส่วนตัวคุกเข่าลงกับพื้นอย่างรีบร้อนและอธิบายว่า “เมื่อวานนี้ กระทรวงมหาดไทยส่งรูปแกะสลักไม้มาให้ โดยแจ้งว่าทำจากวัสดุพิเศษและช่วยให้จิตใจและสายตาแจ่มใสเมื่อนำไปวางไว้ในบ้าน ฉันเกิดความอยากรู้และถามคำถามสองสามข้อ จากนั้นฉันก็ได้ทราบว่ารูปแกะสลักไม้เหล่านี้แช่ในน้ำมันยูคาลิปตัสและมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว…” เจ้าชายทรงถามอย่างเฉียบขาดว่า “ไม้แกะสลักเหล่านั้นอยู่ที่ไหน? พวกมันยังอยู่ในวังของมารดาของข้าพเจ้าอยู่หรือไม่?” ราชินีเซว่ก็กลัวเช่นกัน เช่นเดียวกับหยุนซู เธอยังใช้เลือดกลืนกับดอกผักตบชวาสีขาว และมีการจุดธูปเทียนอยู่ในห้องโถงอยู่เสมอ ตอนนี้…

เซินคงชิงนึกถึงคำพูดของจุนฉางหยวน และขอให้เขาบอกความจริง เขาจึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณหนูหยุนได้รับพรจากสวรรค์ พิษได้รับการแก้ไขแล้ว เธอเพียงแค่ต้องพักผ่อนสักพัก เธอก็จะกลับมาเป็นปกติ” แม้ว่าจักรพรรดิเทียนเฉิงจะคาดหวังสิ่งนี้ แต่เขายังคงรู้สึกหายใจไม่ออกหลังจากได้ยินเรื่องนี้ หากเขารู้ว่าหยุนซูจะไม่ตาย ทำไมเขาจึงมอบเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ให้กับเธอเพียงเพื่อปิดปากประชาชนและแม้กระทั่งเปิดผนึกพระราชวังหยุน… แต่ตอนนี้ คำพูดเหล่านั้นได้ถูกกล่าวออกไปแล้ว และแม้ว่าจักรพรรดิเทียนเฉิงจะไม่พอใจ เขาก็ไม่สามารถเอากลับคืนไปได้ “หญิงสาวจากตระกูลหยุนถูกวางยาพิษชนิดใด ทำไมแพทย์ของจักรพรรดิถึงไม่รู้ว่ามันคืออะไร” ใบหน้าของจักรพรรดิเทียนเฉิงดูหม่นหมองและเขากล่าวว่า “มันไม่เหมือนกับสนมของมกุฏราชกุมารหรอกหรือ?” “เลขที่.” เซินคงชิงส่ายหัว “พิษชาดที่พระสนมของมกุฎราชกุมารถูกวางยาพิษนั้นเกิดจากการกินชาดมากเกินไปเป็นเวลานาน พิษนี้เกิดจากชาดเพียงเล็กน้อย และเนื่องจากร่างกายดูดซึมชาดเข้าไปแล้ว ชีพจรจึงเต้นเบามากและไม่ง่ายที่จะตรวจจับได้ อย่างไรก็ตาม พิษที่มิสหยุนได้รับคือพิษฟิวชั่น ซึ่งเกิดจากการรวมตัวของยาหลายชนิดที่ขัดแย้งกัน ความเป็นพิษมีความซับซ้อนมากจึงยากที่จะแยกแยะได้ –…

เซินคงชิงอธิบายอย่างอดทนว่า “ซินนาบาร์เป็นยาแผนโบราณของจีน ซึ่งเรียกอีกอย่างว่าซินนาบาร์ ซึ่งมีผลในการทำให้จิตใจสงบและสงบประสาท และมักใช้เป็นยาคลายเครียด แต่สารนี้เป็นพิษในตัวมันเอง และเมื่อเป็นยา ต้องใช้ด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง หากใช้เกินขนาดเป็นเวลานาน จะทำให้เกิดพิษซินนาบาร์ และในที่สุดจะทำให้ทารกในครรภ์ของนางสนมเสียชีวิต” หยุดชั่วคราว. เซินคงชิงโค้งคำนับอีกครั้งและถามว่า “ขอโทษที ฝ่าบาท พระสนมมักจะมีนิสัยชอบใช้ซุปคลายเครียดใช่ไหม” ใบหน้าของเจ้าชายแดงก่ำอย่างมาก และเขากัดฟันและกล่าวว่า “ใช่ ตั้งแต่เป่าชิงตั้งครรภ์ เธอมักมีอาการกลัวในเวลากลางคืนและนอนหลับยาก ดังนั้น โรงพยาบาลหลวงจึงกำหนดซุปคลายเครียดให้กับเธอโดยเฉพาะ และเธอก็ดื่มมันหนึ่งชามทุกวันก่อนเข้านอน” ใบหน้าของจักรพรรดินีเซว่เริ่มซีดลง “หรือว่าจะมีคนใส่ชาดแดงลงไปในซุปคลายเครียดนะ…?” สนมซู่หันไปมองเสิ่นคงชิงอย่างสงสัย “แต่หมอหลวงไม่ได้บอกเหรอว่าทารกในครรภ์ของสนมซู่ตายในครรภ์เพราะเธออ่อนแอและไม่สามารถเก็บทารกไว้ได้ เหตุใดมันจึงแตกต่างจากการวินิจฉัยของคุณ” เซินคงชิงกล่าวว่า…

แล้วเธอก็จำอะไรบางอย่างที่สำคัญมากได้ทันที “ดูเหมือนว่านี่ไม่ใช่ทิศทางของโรงแรมที่ฉันจองไว้เหรอ?” “เปลี่ยน.” ชายผู้ขับขี่กล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ ดูเหมือนเขากำลังพูดถึงเรื่องที่ไม่สำคัญ “คุณเปลี่ยนตรงไหน?” พิธีกรรายการคืนนี้ ยาง อานัน กล่าวว่าเธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอคือคนที่ต้องดูแลทุกคนแต่ไม่รู้ว่าจะกินข้าวที่ไหนตอนนี้… “การ์ดาคลับ” เมื่อหยางอานได้ยินเกี่ยวกับสถานที่นี้ เธอก็ส่ายหัวเหมือนลูกกระพรวน “ฉันไม่อยากไปที่นั่น” มันเหมือนฝันร้ายสำหรับเธอ สถานที่หนึ่งที่เธอไม่อยากกลับไปอีกในชีวิตคือ Guanda Club ถ้าเธอไม่สูญเสียความบริสุทธิ์ของเธอไปที่นั่น เธอก็คงไม่ต้องซึมเศร้าตลอดทั้งวัน มู่เฉิงจัวดีกับเธอมากจริงๆ ตลอดทั้งวันที่ฝึกทหาร เขาเอาน้ำไปให้เธอสามครั้ง ไม่ใช่น้ำหรอก มันเป็นชานมทั้งหมด ยังคงอร่อยมากๆกับชานมไข่มุก3รสชาติ ฉันยังเตรียมอาหารกลางวันให้เธอตอนเที่ยงด้วย พวกเขาคบกันเพียงแค่วันเดียวแต่เธอก็รู้สึกหวานมากแล้ว แต่ยิ่งมู่เฉิงจัวปฏิบัติกับเธอดีเท่าไร…

เขาไม่ชอบจินเจิ้งมานานแล้ว ตอนนี้ Yu Se ได้จับคู่ Jin Zheng กับ Lin Ruoyan และเขาคิดว่าพวกเขาเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน และที่สำคัญที่สุด นี่หมายความว่า Yu Se ถือว่า Jin Zheng เป็นพี่ชายเพียงคนเดียวเท่านั้น ดีแล้ว ตอนนี้เขามีคู่แข่งในเรื่องความรักลดลงหนึ่งคนแล้ว ถ้าเขาคัดค้านเขาก็เป็นคนโง่ “งั้นฉันจะคุยกับจินเจิ้งตอนนี้” หยูเซเห็นว่าโมจิงเหยาไม่มีข้อโต้แย้ง เธอรู้สึกพอใจมากที่คิดว่าเขาสามารถอยู่ร่วมกับจินเจิ้งอย่างสันติได้ โมจิงเหยาเฝ้าดูการโทรของเธอจินเจิ้ง เดิมที เขาคิดว่าจินเจิ้งคงไม่เห็นด้วย แต่หลังจากที่หยูเซอพูดจบ อีกฝ่ายก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบตกลง…

“รัวหยาน ถ้าอย่างนั้นคุณรอก่อนนะหยูเซอ เราจะออกไปก่อน” หยางอานันพูดด้วยความเขินอาย อย่างไรก็ตาม เธอแค่อยากออกเดทกับมู่เฉิงจัวตอนนี้ และคงจะดีที่สุดหากทั้งโลกรู้ว่าเธอมีแฟนใหม่ ด้วยวิธีนี้เธอจะมีทั้งศักดิ์ศรีและหน้าตาในสายตาของเหมิงฮั่นโจว ตอนนี้เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอคิดถึงวันหนึ่งที่เธอพูดว่าเขาไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ และเขาตกลงทันที เธอจะโกรธมาก ไอ้สารเลว. หลังจากมีเซ็กส์แล้วเธอก็ยังไม่รับผิดชอบ คงจะเป็นเรื่องโง่เขลาสำหรับเธอที่จะออกเดทกับเหมิงฮั่นโจว เธอรอให้มู่เฉิงจัวจ่ายค่าปรับสำหรับการส่งเสียงดังในห้องสมุดเสร็จก่อนจึงจะออกจากห้องสมุดไปกับเขา เธอรู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อนึกถึงว่ามู่เฉิงจัวยินดีจะโดนปรับสองร้อยหยวนเพราะส่งเสียงดังเพื่อที่จะสารภาพรักสำเร็จ อย่างไรก็ตาม เมื่อไรก็ตามที่ฉันคิดย้อนกลับไปถึงฉากโรแมนติกที่เพิ่งเกิดขึ้นในห้องสมุด ฉันรู้สึกหวานมาก หยางอานันไปออกเดท และในที่สุดหยูเซ่อก็พบหนังสือที่เธอต้องการ เธอออกจากห้องสมุดและกลับไปที่หอพักและอพาร์ทเมนท์พร้อมกับหลิน รัวหยาน ตามลำดับ อพาร์ทเม้นท์นี้อยู่ใกล้กับ NTU มากและคุณสามารถเดินไปที่นั่นได้ การได้เดินเล่นสักสิบนาทีก็เป็นเรื่องดีจริงๆ ไม่ได้หมายความว่ามันอยู่ไกลนะ แค่มหาวิทยาลัยหนานจิงใหญ่เกินไป…

เยี่ยมเลย ในอีกไม่กี่วัน เธอจะสามารถกำจัดเหมิงฮั่นโจวได้ ตราบใดที่ Yu Se ไม่คัดค้าน เธอก็ไม่สนใจว่าคนอื่นคิดอย่างไร ฉันไม่สนใจว่า Mo Jingyao คิดอย่างไร และฉันไม่สนใจว่า Meng Hanzhou คิดอย่างไร เพราะเหมิงฮั่นโจวได้แสดงจุดยืนของเขาชัดเจนแล้ว พวกเขาแค่เล่นๆ กันไปมาและอีกไม่กี่วันต่อมาพวกเขาก็จะหาข้ออ้างเพื่อเลิกกัน เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หยางอานันก็หยิบโทรศัพท์ทันที ผลก็คือผมอ่านไปแล้วก็เกิดความสับสนเล็กน้อย เหมิงฮั่นโจวได้ตอบสิ่งที่เธอขอให้เขาทำไปก่อนหน้านี้แล้ว เพียงห้าคำ: ฉันจะไปกับคุณ เธออ่านมันซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อให้แน่ใจว่าดวงตาของเธอไม่พร่ามัว เหมิงฮั่นโจวเห็นด้วยอย่างมาก ซึ่งทำให้เธอสับสนเล็กน้อย ตอนแรกฉันคิดว่าเขาคงไม่เห็นด้วย เธอมีอาการปวดหัว…