นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
ภายในสำนักงานกรมพระราชวัง องค์ชายเก้ากำลังฟังองค์ชายสิบสองและเกาหยานจงหารือถึงการเดินทางไปทงโจว เครื่องทอทั้งหมดได้รับการปรับเทียบเรียบร้อยแล้ว และเรากำลังฝึกอบรมคนงาน เราจะเริ่มงานเร็วๆ นี้ คำพูดของเจ้าชายลำดับที่สิบสองนั้นกระชับและเข้าประเด็น อย่างไรก็ตาม เกาเหยียนจงอธิบายอย่างละเอียดว่า “ผู้รับผิดชอบที่นั่นตอนนี้เป็นชายชราจากสำนักจักรพรรดิ …
วันรุ่งขึ้นเป็นวันขึ้น 5 ค่ำ เดือนสอง ชูชู่กำลังจะไปที่พระราชวังเพื่อแสดงความเคารพ และเจ้าชายองค์ที่เก้าก็จะไปที่กรมพระราชวังเช่นกัน องค์ชายสิบสองและเกาเหยียนจงเดินทางไปทงโจวในวันที่สองของเทศกาลตรุษจีน และกลับมาเมื่อวานตอนบ่าย องค์ชายเก้าต้องการไปและถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง โรงงานผลิตขนสัตว์แห่งนี้อาจดูธรรมดา …
เมืองหลวงซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของฟูฉะ องค์ชายเก้ากำลังสนทนากับนางไดเจีย ภรรยาของอาจารย์ของเขา หลายวันมานี้ คุณหญิงไดเจียรู้สึกเป็นห่วงลูกสาวมาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ วันนี้ในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะส่งข้อความไปที่บ้านของเจ้าชาย เพื่อไปสอบถามเกี่ยวกับลูกสาวของเธอ โพสต์ดังกล่าวได้รับการตอบกลับทันทีพร้อมกับรูปภาพของเจ้าชายลำดับที่เก้า …
หลังจากเห็นรถขายขนมนมสองคันแล้ว เสี่ยวปี้เฉิงก็เริ่มสนใจยานพาหนะที่เรียกว่า “จักรยาน” อย่างมาก “หากสามารถนำมาใช้เดินทางระยะไกลได้โดยไม่ต้องใช้กำลังคนและแรงม้า สิ่งนี้ก็มีศักยภาพมาก” โรงเรียน Qingyi มีขนาดใหญ่และมีการจัดรถม้าไว้เป็นพิเศษเพื่ออำนวยความสะดวกให้นักเรียนสามารถเข้าร่วมระบบชั้นเรียนแบบหมุนเวียนได้ อย่างไรก็ตาม …
หลังจากงานวันเกิดปีแรก หยุนหลิงและสามีของเธอต้องนับเงินจนมือเป็นตะคริว เจ้าหน้าที่พลเรือนและทหารทุกคนต่างนำของขวัญแสดงความยินดีและอั่งเปามาถวาย ห้าเหยาและองค์ชายเจ้าช่างใจกว้างเป็นพิเศษ มอบร้านค้าและที่ดินให้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย หยุนหลิงกอดและจูบทารกซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ลูกที่ดีของแม่คุณประสบความสำเร็จมากกว่าพ่อของคุณมาก!” คนที่ไม่มีความทะเยอทะยานกำลังเขียนรายการของขวัญและเงิน และข้อมือของเขากำลังปวดจากการเขียน เสี่ยวปี้เฉิงถอนหายใจในใจ …
เซว่ตวนเกาะพี่ชายของเธอไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยไป ไฟร์บอลไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น โดยสัญชาตญาณก็กอดสโนว์บอลในลักษณะเดียวกัน เขากัดเข้าไปคำใหญ่แล้วแทะเล็มที่ใบหน้าของเสว่ตวน ก่อนจะดูดแก้มที่นุ่มเหนียวของเสว่ตวนอย่างแรง “อา บา อา บา—” …
“ธิดาลำดับที่เก้าของซ่างฉงเหวิน อดีตรัฐมนตรีกระทรวงบุคลากร” เหลียนจื้อกำลังจะเติมถ่านลงในเตาเล็กเมื่อเขาได้ยินคำพูดของตี้หยูก็แข็งค้างไป ในฐานะพลเมืองของเมืองหลวง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะศิษย์คนสุดท้ายของนักปราชญ์แห่งการแพทย์ เขาไม่เพียงแต่มีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์เท่านั้น แต่ยังเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบัน ระบบอย่างเป็นทางการของเมืองหลวง และกิจการของชาติอีกด้วย การเนรเทศอย่างกะทันหันของชางฉงเหวิน …
สายตาของเขาจับจ้องไปที่มือของ Di Yu ที่อยู่รอบเอวของ Shang Liangyue และแววตาของเขาก็ไม่ได้แสดงอาการประหลาดใจออกมาแต่อย่างใด ถ้าจะบอกว่าผมประหลาดใจก็คงจะน้อยไป แต่จะแม่นยำกว่าถ้าจะบอกว่าผมไม่อยากจะเชื่อเลย เหลียนจื้อไม่อาจเชื่อเรื่องนี้ได้ …
ฉันกระหายน้ำนิดหน่อย – ซางเหลียงเยว่อยากจะระเบิด ฉันอยากจะเอาหน้านี้ไปตีหัวหมูเลย โคตรจะเกินไปแล้ว! โคตรจะเกินไปแล้ว! นี่มันมากเกินไปจริงๆ!!! ใบหน้าของซ่างเหลียงเยว่ดำคล้ำราวกับก้นหม้อ ราวกับกำลังจะระเบิด ดวงตาของตี้หยูมีประกายวาบขึ้นเล็กน้อย …
ท่านอาจารย์ฉินถามด้วยความอยากรู้ “ใครเหรอ? อาจจะเป็นซีซีหรือเปล่า?” “ไม่” เหลียงเฉินส่ายหัว “คุณเจียงครับ เจียงทูน่าน คุณจำเธอได้ไหม” สีหน้าของอาจารย์ฉินอ่อนลงเล็กน้อย “นางเองหรือ? …
by 
