นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
ข่าวลือเรื่องแฝดสามแพร่สะพัดมาตลอดปีที่ผ่านมา บางคนก็แค่พูดประชดประชัน ในขณะที่บางคนเชื่อจริงๆ ว่าการเลี้ยงลูกแฝดสามนั้นยาก ทุกคนรู้ดีว่าแม้แต่ฝาแฝดก็ยังยากที่จะรักษาไว้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแฝดสามเลย ถ้าหากแฝดสามเป็นเรื่องธรรมดามาก พวกเขาคงไม่ได้รวมอยู่ใน “กฎกระทรวงพิธีกรรม” คังซีมองไปที่องค์ชายเก้า …
เจ้าชายองค์ที่สิบสี่เริ่มกระวนกระวายมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่พูด โดยเผยสีหน้าน่าสงสารออกมา อย่างไรก็ตาม เจ้าชายองค์ที่สิบสามทรงนึกถึงอักดูน งานเลี้ยงฉลองวันเกิดในเดือนแรกของปฏิทินจันทรคติไม่ใช่สาเหตุโดยตรงที่ทำให้อักดูนเสียชีวิต แต่เป็นเพียงสาเหตุทางอ้อม เจ้าชายองค์ที่สิบสี่ถูกกักขังอยู่ในห้องของเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนครึ่ง และแทนที่จะรู้สึกผิด เขากลับรู้สึกถูกกระทำผิด? …
ห้องโถงหลักในคฤหาสน์เจ้าชายองค์ที่เก้า “คุณน่าจะรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เจ้าชายสิบไม่มีนิสัยอาสาไปสวนฉางชุน!” องค์ชายเก้ากล่าวกับซูซูว่า “ข้าตกใจมากเมื่อรู้ว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น ข้านึกว่าพ่อจะเลื่อนตำแหน่งองค์ชายสิบเสียอีก ถ้าพี่สี่ไม่พูดถึงเรื่องนี้ ข้าคงลืมเรื่องพระชายาต้วนซุ่นไปเสียสนิท…” ซูซูเองก็ไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้เช่นกัน และกล่าวว่า …
หยุนหลิงสังเกตสถานการณ์ของเด็กสาวต่อไป “เด็กสาวตระกูลหลิวเก่งในการเคลื่อนไหวทางสังคมมาก” บางครั้งเด็กผู้หญิงก็ชอบที่จะรวมกลุ่มเล็กๆ เหมือนในปัจจุบัน โดยส่วนใหญ่จะนั่งกับเพื่อนร่วมห้อง แต่ Liu Qingyan สามารถเข้ากับสาวๆ ทุกคนได้อย่างรวดเร็วภายในเวลาเพียงไม่กี่วันของการฝึกทหาร …
หลังจากเสร็จสิ้นหน้าที่สภานักเรียนแล้ว หยุนหลิงและสามีของเธอได้ไปตรวจสอบสถานการณ์ของเด็กผู้หญิง แม้ว่าเด็กสาวประมาณยี่สิบคนนี้จะเป็นที่รักของสถาบัน Qingyi แต่ Yunling ก็ไม่ได้ละเลยการฝึกฝนของพวกเธอ ข้อกำหนดทั้งหมดเป็นไปตามมาตรฐานซึ่งทำให้สาวๆ เหล่านี้ต้องทนทุกข์ทรมานมากในช่วงหลังนี้ ระหว่างพัก …
กู่ฮั่นโม่ก้าวออกมาข้างหน้า เสียงใสกังวานและไพเราะราวกับเสียงจี้หยกกระทบกัน “หลานซุนพูดเล่น ข้าเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่อาจเทียบได้กับทหารในค่ายที่แบกน้ำหนักได้หลายสิบกิโลกรัม ข้ามผ่านภูเขาและหุบเขาราวกับเดินบนพื้นราบ เป็นเพราะข้ามีนิสัยชอบออกกำลังกายตอนเช้ามาตั้งแต่เด็ก ข้าจึงปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ตามปกติ” พี่ชายฉันก็มีนิสัยชอบออกกำลังกายตอนเช้าเหมือนกัน แต่กลับไม่แข็งแรงเท่าเธอ …
เหลียนจื้อรู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลัง เขามองขึ้นไปและยิ้มเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาในสายตา “คุณมาที่นี่ได้ยังไงตอนนี้?” เหลียนจื้อวางหนังสือลงและยิ้มขณะมองดูตี้หยูเดินเข้ามา บุคคลที่สวมชุดคลุมสีดำ มีท่าทางเย็นชาและสง่างาม น่าจะเป็นตี้ หยูเท่านั้น ตี้หยูเดินเข้ามาแล้วนั่งลง “ฉันมีเรื่องจะพูดกับพี่ชายของฉัน” …
“คุณหัวเราะอะไร?” เสียงทุ้มลึกของเขาเข้ามาในหูของฉัน เหมือนกับเสียงดีดสายพิณในยามค่ำคืนอันเงียบสงบ ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง ซ่างเหลียงเยว่กระพริบตา แล้วลุกขึ้นเล็กน้อย สบตากับตี้หยู ดวงตาของเธอเป็นประกาย “ฉันฝัน คุณอยากฟังไหม?” …
“น้องสะใภ้ คุณพูด” เหลียนจื้อไม่รู้ว่าซ่างเหลียงเยว่เป็นหมอ เขาตกใจเมื่อได้ยินเธอพูดถึงใบสั่งยา แต่เขาก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าน้องๆ ของเขาจะเป็นบุคลากรทางการแพทย์หรือไม่ก็ตาม เป็นเรื่องดีที่ Lianqi สามารถทานยาของเขาได้ …
ในช่วงต้นเดือนเมษายน ครอบครัวหลิงได้ส่งของขวัญหมั้นหมายไปให้ครอบครัวเจียงในหยุนเฉิง ท่านอาจารย์เจียงสั่งเป็นพิเศษให้จัดเตรียมห้องด้านข้างทั้งหมดในสวนตะวันตกไว้เพื่อเก็บของขวัญหมั้นของตระกูลหลิง พ่อแม่ของหลิงมาเยี่ยม หลิงจื้อเย่และหยูจิงก็นัดเวลาล่วงหน้าเพื่อมาด้วย แน่นอนว่าหลิงจิ่วเจ๋อเป็นคนจัดการทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับงานแต่งงานด้วยตัวเอง เมื่อทราบว่าตระกูลหลิงกำลังจะมา สื่อมวลชนในเมืองหยุนเฉิงก็ระดมกำลัง และแม้แต่เจ้าหน้าที่ของรัฐก็มารวมตัวกันที่บ้านของตระกูลเจียงเพื่อรอ ครั้งนี้เจียงไม่ได้ทำตัวเงียบๆ …
by 
