นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
ในพระราชวังหยูชิง มกุฎราชกุมารยังได้ยินข่าวเกี่ยวกับที่ประทับขององค์ชายเก้าด้วย เมื่อเด็กอายุครบ 1 ขวบ ก็จะผ่านอุปสรรคหนึ่งไปแล้ว และอุปสรรคต่อไปก็คือการฉีดวัคซีน มกุฎราชกุมารทรงทอดพระเนตรไปทางห้องโถงด้านหลัง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่เพียงแต่เคารพซึ่งกันและกันเท่านั้น แต่ยังเย็นชาเหมือนน้ำแข็งอีกด้วย …
ประตูถัดไปในลานหลักของที่ประทับของเจ้าชายองค์ที่สี่ เจ้าหญิงสวามีองค์ที่สี่มองไปที่กุญแจอายุยืนในมือของเธอแล้วรู้สึกไร้เรี่ยวแรง ก่อนที่เราจะกินเสร็จ ทุกคนก็เอาของไปคืน ชูชูก็ขอให้ใครสักคนเก็บไปเหมือนกัน เพราะคิดว่าเรื่องมันจบไปแล้ว พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่ากลอุบายเล็กๆ น้อยๆ นี้จะซ่อนของไว้ในตะกร้าไวน์อย่างลับๆ ไม่ว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะมีอายุเท่าใด …
แขกออกไปกันหมดแล้ว ชูชู่ไปที่ห้องโถงหนิงอัน ซึ่งหนี่กู่จู่กำลังหลับสนิทและกรนเบาๆ และยังไม่ตื่น โดยปกติแล้ว ลูกของฉันจะงีบหลับหลังจากกินอาหารเสริมในตอนเช้า แต่ในวันนี้ เนื่องจากเป็น “การฉลองวันเกิดปีแรก” (ประเพณีจีนดั้งเดิมในการเลือกเด็กตามวันที่และเวลาเกิด) …
ภายใต้ความมืดยามค่ำคืน การร้องเพลงและการเต้นรำก็เต็มไปหมดใน Qingyi Academy ก่อนที่การฝึกทหารจะสิ้นสุดลง ผู้คนเกือบสี่ร้อยคนจากสถาบันทั้งหมดมารวมตัวกันที่สนามฝึก กองไฟขนาดใหญ่สองกองลุกไหม้อยู่กลางสนามฝึกซ้อม ล้อมรอบด้วยคบเพลิงสว่างไสว และนักเรียนหลายคนนั่งอยู่บนพื้น การแสดงเป็นกลุ่มจบลงแล้ว …
“สิบวันที่ผ่านมานี้ ข้าวิ่งวุ่นไปทั่วเพื่อจุดประสงค์อันยิ่งใหญ่ในการรวมดินแดนเหมียว ขณะที่เจ้ากลับเดินเตร่ไปมาในเมืองหลวงของต้าโจว รอวันตายงั้นหรือ?” เมื่อคิดถึงการที่เธอเสี่ยงเข้าไปในคณะผู้แทนภาคใต้ของถังเพียงลำพังและเกือบเอาชีวิตไม่รอดหลังจากถูกค้นพบ ในขณะที่ไป๋ชวนกำลังเกียจคร้าน เฟิงหยิงหยิงรู้สึกเหมือนแทบหายใจไม่ออก ชิราคาวะขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ “เฮ้! อย่าพูดจาหยาบคายแบบนั้นสิ …
เมื่อรถม้ามาถึงสถาบันชิงอี้ก็เกือบสองโมงเย็นแล้ว ในเวลานี้ นักเรียนเพิ่งจะพักกลางวันและกำลังเตรียมตัวสำหรับการฝึกอบรม ก่อนอื่น หยุนหลิงพาเจ้าหญิงองค์ที่หกไปที่ร้านอาหารเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน จากนั้นในลานเล็กๆ ของบ้านพักยูรัน เธอเลือกห้องที่หันหน้าไปทางทิศใต้ หอพัก Youranju …
ชายผู้นี้สวมชุดคลุมสีน้ำเงินและหมวกทรงราชการ ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่พลเรือน เขายืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าเย็นชาขณะมองไปที่โจวหูเว่ยที่ยืนอยู่บนหลังม้าของเขา เมื่อเห็นแสงสว่าง ผู้คนก็ร้องออกมาทันทีว่า “ท่านเกา ช่วยพวกเราด้วย!” เมื่อวานนี้ เกากวงได้อัญเชิญเทพเจ้าและทำการบูชายัญ …
“ท่านเกา ดึกแล้ว วันนี้เราพักกันตรงนี้ก่อนนะ ข้าจะพาท่านกลับที่พัก” “ท่านแม่ทัพโจว โปรดอย่าสุภาพนักเลย ข้ากลับบ้านพักเองได้” “เป็นไปได้ยังไง? คืนนี้คุณดื่มไวน์ไปเยอะแล้ว ฉันจะสบายใจได้ยังไงถ้าไม่ได้ไปส่งคุณที่บ้านด้วยตัวเอง?” …
“ศิษย์พี่ ท่านได้ติดต่อกับเจ้าชายแล้วหรือยัง?” หัวข้อเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วมากจนเหลียนจื้อหยุดกะทันหัน ฟางหลิงเดินนำหน้า ซ่างเหลียงเยว่เดินอยู่ตรงกลาง และเหลียนจื้อเดินอยู่ด้านหลัง เมื่อได้ยินคำพูดของซ่างเหลียงเยว่ ฟางหลิงก็หยุดเช่นกัน พี่สะใภ้ของคุณรู้ไหมว่าเจ้าชายได้ติดต่อกับสามีของเธอ? เหลียนจื้อไม่คาดคิดว่าซ่างเหลียงเยว่จะถามคำถามนี้ในตอนแรก …
ทิ้งเรื่องนั้นไว้เบื้องหลัง เขายังคงซ่อมเครื่องเล่นแผ่นเสียงต่อไป พร้อมกับถามว่า “ตอนปีใหม่ คุณบอกว่าเจอเพื่อนที่เมืองโบราณ แต่ต่อมาเพื่อนคนนั้นต้องจากไปอย่างเร่งด่วน คุณหมายถึงป้าเว่ยเว่ยใช่ไหม” เมื่อพูดถึงหัวข้อวันตรุษจีน เจียง ทูนหนานก็รู้สึกเศร้าเล็กน้อยและพยักหน้าเบาๆ …
by 
