Author: Admin

เวลาประมาณ 09.00 น. เจ้าชายองค์ที่ 5 และพระมเหสี พร้อมด้วยเจ้าหญิงองค์ที่ 9 ก็เสด็จมาถึง ชูชู่ได้นำพระสวามีของเจ้าชายองค์ที่สิบไปต้อนรับพวกเขา …

หลังจากถามจีหงเกี่ยวกับการขึ้นสู่อำนาจของอันฉี องค์ชายเก้าก็ขอให้เฮ่อยูจู่ส่งกล่องผ้าไหมสองกล่องมาให้ มีโสมชั้นสองเป็นส่วนประกอบ สิ่งสำคัญที่ต้องทราบคือโสมในปัจจุบันแบ่งออกเป็น 7 เกรด ได้แก่ เกรด 1 เกรด …

องค์ชายเก้าฟังและคิดถึงผู้คนในกรมพระราชวัง แต่เขายังคงคิดไม่ออกว่าจินอีเหรินไปขัดใจใคร จะเป็นตงเตียนปังรึเปล่านะ? อย่างไรก็ตาม คุณสมบัติของตง เตียนปังยังห่างไกลจากการได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้อำนวยการกรมพระราชวัง เขาทำหน้าที่เป็นข้าราชการระดับห้าได้ไม่ถึงปี หมออาวุโสที่สุด? เจ้าหน้าที่ระดับสูงในกรมสอบสวนคดีอาญา? เจ้าชายองค์ที่เก้าคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงหันกลับไป …

หยุนหลิงฉวยโอกาสกอดแขนเขาแล้ววางศีรษะลงบนไหล่ “ไม่มีทางที่จะได้ทั้งสองสิ่งไปพร้อมๆ กัน ถ้าพ่อต้องการแบบนี้ โอกาสจบไม่สวยแน่ๆ” “ถ้าพ่อยืนยันที่จะส่งองค์หญิงองค์ที่หกไป ก็ช่างเขาเถอะ ยังไงเขาก็ไม่มีทางบังคับคนจากคนธรรมดาได้อยู่แล้ว เขาจะไม่ยอมถอยจนกว่าจะเจอกับอุปสรรคและเห็นดวงดาว” นางทำให้ชัดเจนมากว่าต้องมีคนๆ …

จักรพรรดิจ้าวเหรินจับตะเกียบแน่นขึ้น ใบหน้าของเขาซีดลงขณะที่เขากล่าวว่า “หากคุณตกลงที่จะทำเช่นนี้ นั่นจะพิสูจน์ได้ตามธรรมชาติว่าคุณไม่ใช่คนประเภทนั้น!” เซียวปี้เฉิงยังคงเงียบ ไม่มีอะไรจะพูด จู่ๆ อาหารรสเลิศบนโต๊ะก็จืดชืดลง ความเงียบสงัดแผ่ซ่านไปทั่วห้องโถง เขาไม่รู้ว่าตนเองออกจากหอฝึกจิตไปตั้งแต่เมื่อใด …

ตลอดประวัติศาสตร์ เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยและป้องกันการแทรกแซงทางการเมืองจากญาติฝ่ายมารดาของจักรพรรดิ สามีของเจ้าหญิงจึงไม่ได้ดำรงตำแหน่งทางการหรือตำแหน่งว่างเลย การได้เป็นเจ้าชายคู่หมั้นก็เท่ากับได้เข้าพิธีวิวาห์กับราชวงศ์ และชะตากรรมของแต่ละคนก็ขึ้นอยู่กับเจ้าหญิง แต่เจ้าหญิงนั้นแตกต่างจากเจ้าชาย พวกเธอไม่มีอำนาจที่แท้จริง ดังนั้น ผู้ชายที่แต่งงานกับเจ้าหญิงจึงไม่น่าจะมีอาชีพที่ประสบความสำเร็จในรัฐบาลได้ ความคิดของจักรพรรดิจ้าวเหรินขัดแย้งกับเจตนาเดิมในการก่อตั้งสถาบันชิงอี้ …

“ข้ารู้ ข้าได้ยินมาว่าในหมินโจวมีชาวหนานก้าอยู่มากมาย ทั้งหนานก้าและเมืองหลวงของข้าก็ไม่ได้ห้ามการแต่งงานข้ามชาติระหว่างสองประเทศนี้อย่างชัดแจ้ง ดังนั้น ผู้คนจำนวนมากจากทั้งสองประเทศในหมินโจวจึงแต่งงานข้ามชาติกัน” นางหยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันเคยได้ยินมาว่าผู้หญิงของนังกาส่วนใหญ่ตัวเล็กและสวย ซึ่งดึงดูดใจผู้ชายในเมืองหลวงมาก” นี่เป็นแค่ข่าวลือ ข่าวลือล้วนๆ …

มีบอดี้การ์ดปรากฏตัวในห้องทำงาน “ฝ่าบาท จดหมายจากเจ้าชาย” ยามคุกเข่าลงบนพื้น ยกมือขึ้นพร้อมถือจดหมายไว้ ซ่างเหลียงเยว่ไม่ได้รับรู้ถึงการมาถึงขององครักษ์ลับ ในหุบเขาหวยโหย่ว สถานที่ที่ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจ เธอมักจะลดความระมัดระวังลง แต่เมื่อได้ยินคำพูดของยาม …

“โรคระบาดไม่เคยให้อภัย คุณอ่อนแอและติดเชื้อง่าย ฉันเป็นห่วงคุณ ฉันจะรู้สึกสบายใจก็ต่อเมื่อฉันทิ้งคุณไว้ที่นี่” จักรพรรดิหยูไม่เคยเป็นคนที่อธิบายตัวเอง เขาไม่เคยเป็นเลย แต่เขาได้อธิบายเรื่องนี้ให้คนที่เขารักฟัง เขาหวังว่าเธอจะวางใจได้ ซ่างเหลียงเยว่กอดตี้หยูไว้แน่น ซุกหน้าลงกับอกเขา …

ซูซีฟังคำพูดของชายคนนั้นแล้วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “สุดท้ายแล้ว มันก็ยังคงเป็นเรื่องของการใช้ความรักเพื่อก่ออาชญากรรม” หลิงจิ่วเจ๋อมองไปที่เธอแล้วยิ้ม “แน่นอน เราจะไม่สู้ในศึกที่เราไม่มั่นใจ!” ซีเฮิงเอนหลังพิงโซฟา มองไปที่พวกเขาทั้งสอง แล้วพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมว่า “ต่อหน้าฉันแบบนี้มันเหมาะสมหรือเปล่า?” …