บทที่ 28 ขนมอบเลิศรส
ในคฤหาสน์ซ่างมีทาสอยู่จำนวนมาก และมีทั้งสาวใช้และหญิงชราให้เห็นอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทันทีที่ซ่างเหลียงเยว่ออกไป สาวใช้ก็เรียกทันที “คุณหนูเก้า” มีความเคารพนับถือ ไม่เหมือนท่าทีเหยียดหยามในสมัยก่อนเลย ริมฝีปากของซ่างเหลียงเยว่โค้งขึ้นเล็กน้อย คนที่ไม่มั่นใจในตัวเองสามารถพบได้ทุกที่ ระหว่างทางไม่มีใครทะเลาะกับซ่างเหลียงเยว่ แต่ซ่างเหลียงเยว่ไม่รู้สึกเบื่อ เธอหรี่ตามองไปรอบๆ เขียนทุกสิ่งที่เห็นลงไป ไม่ว่าจะเป็นคน สิ่งของ หรือเหตุการณ์ เธอมีความจำที่ดีมาก เมื่อเธอจดบันทึกอะไรลงไปอย่างระมัดระวัง ความทรงจำนั้นจะอยู่ในใจเธอตลอดไป ทันใดนั้น ศาลาที่อยู่ไม่ไกลข้างหน้าก็ดึงดูดความสนใจของซ่างเหลียงเยว่ ถ้าจะให้เจาะจงก็คือคนในศาลานั่นเอง ผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีม่วงกำลังนั่งอยู่ในศาลา โดยถือพัดความงามอยู่ในมือ และมองดูเด็กน้อยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เด็กน้อยสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินและมีผมมวยเล็กๆ อยู่บนหัว เขาส่ายหัวและน่ารักมาก ซ่างเหลียงเยว่ค้นหาในใจและคิดชื่อของคนสองคนนี้ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ฉินยูโหรว,…