นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
เมื่อฉันมองใบหน้าของเขาแบบนี้ ฉันก็อยากจะเอื้อมมือไปสัมผัสเขาอย่างอธิบายไม่ถูก แม้ว่าหนวดจะเย็น แต่ก็ให้ความรู้สึกเหมือนผิวหนังเหมือนเจลาติน เดิมทีฉันคิดว่าหน้าตาดีของเขาเป็นผลมาจากการแต่งหน้า แต่แล้วฉันก็รู้ว่าจริงๆ แล้ว โม จิงเหยา นั้นหน้าตาดีตามธรรมชาติ “โฮ่โฮ่ คุณหลงรักฉันหรือเปล่า? ไม่อย่างนั้นทำไมคุณถึงพาฉันไปด้วยแม้ว่าคุณจะตาย” เธอกระซิบขณะที่ปลายนิ้วของเธอสะบัดหน้าของ โม จิงเหยา ขณะที่เหนือศีรษะ
ในที่สุดประตูลิฟต์ก็ปิดลง เมื่อเห็นว่ามีคนอยู่ข้างในเพียงสองคน หยูเซจึงต่อยโมจิงเหยาที่หน้าอก “อย่าหัวเราะ” เธอเห็นรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา รอยยิ้มนั้นช่างประจบประแจงมากจนทำให้เธออยากกัดเขา “โฮ่ โฮ่…” โมจิงเหยาไม่เคยโต้กลับ ในทางกลับกัน …
ผลก็คือ Lu Jiang เรียก Yu Se อีกครั้งในฐานะแม่สามีของเขา “คุณ Yu ให้คุณดูตอนนี้ดีกว่า” …
-ปรากฎว่าเธอเป็นคนโง่ตั้งแต่ต้นจนจบ และเธอถูกควบคุมโดย Yu Se โดยไม่รู้ตัว ในการแข่งขันครั้งนี้ เธอพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์ให้กับ Yu Se อีกครั้ง …
เพียงเพื่อให้เธออยู่ในเมือง T โมจิงเหยาทำทุกอย่างที่ทำได้ แต่ความพิเศษของเขาทำให้เธอรู้สึกกลัวและตื่นตระหนกเท่านั้น “คุณหยู่ ไม่ใช่ความผิดของคุณโมจริงๆ ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันจะมอบทุกสิ่งที่ฉันพบให้คุณตอนนี้” “หลู่เจียง ออกไปซะ” …
“อาฟาน คุณ…คุณหมายถึงอะไร?” เชอร์รี่ตกตะลึงกับสองพี่น้องเฉิง “แปลว่ามีอีกคนที่ใจดีกับฉันไม่ใช่เธอเลย เธอแค่เอาเครดิตคนอื่นมาอ้างเครดิตให้ตัวเอง ฉันก็โดนเธอหลอกใช้โดยไม่รู้ตัว ทีนี้ฉันก็รู้แล้ว” คุณคิดอย่างไร? “เห็นได้ชัดว่าฉันเอง คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร” …
-ยูเซ่หลับตาลง เชอร์รี่ยิ้มอย่างน่ากลัวยิ่งขึ้น “มันเริ่มแล้ว…” มีเสียง “ป๊อป” และทันทีที่หยูเซหลับตา เขาก็ได้ยินเสียงกริชล้มลงกับพื้น ใช่ มันเป็นเสียงเครื่องลง ไม่ใช่เสียงล้มบนเตียง …
-สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือในเวลานี้ ทุกสิ่งที่แวบขึ้นมาในใจของเธอคือโมจิงเหยา เธอคิดว่าเธอต้องทรมานจากโรคร้าย เห็นได้ชัดว่าเธอยังคงโกรธเขาอยู่ เธอยังคงโทษเขาอยู่ เธอไม่สามารถคิดถึงเขาได้ ในขณะนี้ ประตูถูกผลักเปิดออกและกระแทกเข้ากับผนัง เชอร์รี่แทบรอไม่ไหวแล้วจึงเดินเข้าไปพร้อมกับกริช กริชทื่อมาก …
เชอร์รี่พูดแล้วหันไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างหลังเธอ “เอาล่ะ ฉันจะทิ้งเธอไว้ให้คุณตอนนี้ ฉันจะทรมานเธออีกครั้งหลังจากที่คุณทำเสร็จแล้ว มาเลย” หลังจากพูดแล้วเธอก็หันหลังและเดินออกจากห้อง ในที่สุดผมของหยูเซก็คลายออก แต่ความเจ็บปวดยังคงอยู่ตรงนั้น เชอร์รี่เป็นบ้า โชคดีที่เชอร์รี่คิดว่าสิ่งที่ทรมานที่สุดสำหรับเธอคือการมอบคนของเธอ …
ในฐานะผู้ชายที่มีเอวบาง เขาปล้นเอาเงินเลี้ยงชีพของผู้หญิงไป เฉินฟานเหลือบมองหยูเซอย่างสงบ จากนั้นจึงหันหลังและจากไป จนกระทั่งประตูปิดลง ยูเซจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เฉินฟานเป็นสัตว์ประหลาดเหมือนกับโมจิงเหยา ประตูปิดลง และยูเซก็เดินไปที่ประตูก้าวหนึ่ง จากนั้นจึงตั้งใจฟัง …
-หลู่เจียงคงเห็นใบสั่งยาที่หยูเซเพิ่งส่งไป เขาจึงตอบทันทีว่า “คุณหยู่ เป็นคุณจริงๆ เหรอ?” แค่ดูใบสั่งยาเขาก็ไม่แน่ใจจริงๆ เพราะเบอร์มือถือไม่คุ้นเคยและเขาไม่เคยเห็นมาก่อน ดังนั้น Lu Jiang …
by