บทที่ 7 ม้าไม้ไผ่
พี่จิ่วนึกถึงการปรากฏตัวของดงอีทันที และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรังเกียจ เขาสูงเกินไปเหมือนเสาไม้ไผ่… หน้าก็แห้ง… คิ้วหนาและสีผิวไม่ยุติธรรม… แววตาของเขาดูเกลียดชังและทรยศ… ปากเล็กๆ “บาบา” พูดได้… ความมีคุณธรรมและความอ่อนโยนของนางอยู่ที่ไหน… …