บทที่ 21 สามสาวงามแห่งเมืองหลวง
ชางฉงเหวินไม่สามารถเชื่อสิ่งที่ตี้ชิงพูดได้ นางสนม… นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาคิดถึงอยู่เสมอหรือ? แม้ว่าเขาจะลืมตากว้างแต่เขาก็ลืมคิดไป แต่ซ่างเหลียงเยว่กลับนอนอยู่บนพื้น ไม่มองขึ้นหรือขยับตัวแต่อย่างใด แต่เสียงอันอ่อนแรงของเธอก็ได้ยินชัดเจนในทุกมุมของห้องโถง “ฝ่าบาท ข้าพเจ้าอ่อนแอและไม่คู่ควรกับมกุฎราชกุมาร ข้าพเจ้าไม่ต้องการเช่นนั้น!” บูม– ซ่างฉงเหวินรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างพังทลายลงมา เยว่เอ๋อร์ปฏิเสธจักรพรรดิ นางปฏิเสธจักรพรรดิจริงๆ! เธอนี่มันบ้าจริงๆ! บรรยากาศในห้องโถงกลายเป็นเย็นชาและน่ากลัวอย่างกะทันหัน ขันทีเต๋อจ้องมองซ่างเหลียงเยว่ที่กำลังคุกเข่าอยู่ข้างล่าง และแววตาประหลาดใจก็ฉายแวบผ่านดวงตาของเขา ลูกสาวลำดับที่เก้าของท่านเจ้าซ่างซู่เป็นคนพิเศษอย่างแท้จริง เขาเป็นคนอ่อนแอแต่ก็กล้าหาญมาก เขามีความกล้าหาญมากกว่าพ่อของเขามาก ตี้ชิงจ้องมองซ่างเหลียงเยว่ด้วยตาที่หรี่ลงเล็กน้อย เขาเปี่ยมด้วยความยิ่งใหญ่โอบล้อมทั้งห้องโถง เซี่ยงเหลียงเยว่ไม่ได้สั่นเทาหรือหวาดกลัว ราวกับกำลังจมอยู่ในโลกของตนเองและรอการตัดสิน ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจผลลัพธ์เลยและไม่กลัวไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม การดื่มชาหนึ่งถ้วยอาจต้องใช้เวลาถึงครึ่งชั่วโมงหรืออาจจะนานกว่านั้น ตี้ชิงพูด “ครอบครัวของเซี่ยงชิงเลี้ยงดูลูกสาวได้ดีมากจริงๆ” ซ่างฉงเหวินเริ่มตัวสั่น…