นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
มีข่าวลือกันว่าเจ้าชายที่สิบเก้าเป็นคนเย็นชา เย่อหยิ่ง และไม่ชอบผู้หญิง ซ่างเหลียงเยว่จ้องมองหน้าท้องกลมๆ ของเธอ เขาไม่ชอบผู้หญิง แล้วตอนนี้ลูกในท้องของเธอเป็นใครล่ะ
มีข่าวลือกันว่าเจ้าชายลำดับที่สิบเก้ามีใบหน้าเหมือนกับเทพเจ้า และธรณีประตูของพระราชวังก็ถูกเหยียบย่ำลงด้วยการมีอยู่ของเขา ซ่างเหลียงเยว่ ฮ่าๆ ดึงดูดผึ้งและผีเสื้อ!
กล่าวกันว่าลุงที่สิบเก้าได้สร้างความสำเร็จทางการทหารที่ยิ่งใหญ่และเป็นรองเพียงจักรพรรดิในราชอาณาจักรตี้หลินเท่านั้น ซ่างเหลียงเยว่มองดูชายที่กำลังล้างเท้าของนาง “ท่านชาย คนข้างนอกบอกว่าท่านไม่มีใครทัดเทียม แล้วข้าพเจ้าเป็นใคร?”
ตี้หยูหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดเท้าของนางอย่างใจเย็น แล้วเงยหน้าขึ้นมอง “ท่านคิดอย่างไร?”
“คุณผู้หญิง!” ตันหลิงเห็นดังนั้นก็รีบสนับสนุนเธอ นอกจากนี้ หงหนี่ยังสนับสนุนซ่างเหลียงเยว่อย่างรวดเร็วอีกด้วย ขณะที่พวกเขาทั้งสองกำลังช่วยเหลือซ่างเหลียงเยว่ ก็มีลมแรงพัดมา และพวกเขาก็ได้ยินเพียงเสียงประตูเปิดและปิดเท่านั้น เมื่อถึงเวลาที่ Hong Ni …
“อ่า–“ เสียงร้องแหบพร่าดังขึ้นในหูของหงซื่อเหวิน มันไม่ได้ดังนัก แต่มันกลับทำให้หัวใจของหงซื่อเหวินแตกสลาย หงดูเหมือนจะได้ยินความผันผวนของอารมณ์ของเขาและกำลังจะพูด แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร ซ่างเหลียงเยว่ก็พูดว่า “อย่าโกรธไปเลย ถ้าคุณไม่ระวัง คุณอาจทำร้ายภรรยาของคุณได้” …
“ฉันไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีไหน คุณต้องช่วยน้องสะใภ้ของฉัน!” “นี่…นี่…” หมอตำแยตกใจมากจนทรุดตัวลงนั่งกับพื้น วิญญาณแทบจะสูญสิ้น หงซีเหวินกล่าวว่า “ช่วยชายสีม่วง!” “ฉันไม่ต้องการเด็กคนนั้นอีกแล้ว ช่วยชายสีม่วงคนนั้นเดี๋ยวนี้!” หมอตำแยตัวสั่นไปทั้งตัว …
“ไปนอนเถอะ อย่าคิดมาก ตราบใดที่สามีของคุณอยู่ที่นี่ คุณก็ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น” เสียงทุ้มนุ่มราวกับไวน์มึนเมา ไหลช้าๆ เข้าสู่หัวใจของเธอ และซ่างเหลียงเยว่ก็หลับตาลง เมื่อเขาวางแผนร้ายต่อฉัน ฉันก็โกรธและเดือดดาลมาก …
“เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงที่ไม่มีใครสามารถรบกวนคุณได้” “ใช่!” ไม่นานหลังจากที่ซ่างเหลียงเยว่ถูกส่งไปที่ลานพักผ่อน สาวใช้ก็เอาอาหารมาเสิร์ฟ เที่ยงแล้วถึงเวลากินข้าว ซ่างเหลียงเยว่ไม่พูดอะไรและเริ่มกินเมื่ออาหารเสิร์ฟแล้ว อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอทานอาหารเสร็จ เธอก็ได้ยินเสียงดังมาจากข้างนอก ราวกับว่ามีบางอย่างใหญ่โตเกิดขึ้น …
“คุณผู้หญิง ผู้ชายที่เพิ่งเดินผ่านคุณไปดูเหมือนจะไม่ใช่คนดีเลย” ตันหลิงพยักหน้า ซ่างเหลียงเยว่หยิบถ้วยชาขึ้นมาและดื่มชาอุ่นๆ หนึ่งจิบ จากนั้นมองไปที่เฟอร์นิเจอร์ในสนามแล้วพูดว่า “อย่ากังวลเรื่องเขาเลย” “คนรับใช้คนนี้ดูไม่สบายใจ” รูปลักษณ์นั้นเหมือนกับงูพิษ แต่ฉันยังรู้สึกไม่สบายใจเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น …
“ฉันจะทำมัน!” ทันทีที่เธอพูด ทุกคนก็เงียบลง แต่ไม่นานพวกเขาก็พูดว่า “หลานสาวของฉันมาได้” “ใช่ค่ะ หลานสาวของฉันเป็นศิษย์ของเต๋าเฉิงซาน เธอเก่งศิลปะการต่อสู้มาก หลานสาวฉันมาได้ไม่มีปัญหา” – …
“ฉันคิดว่าชายหนุ่มจะชนะ” เมื่อซ่างเหลียงเยว่ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็หยุดชะงัก และเขาหันไปมองตันหลิง ตันหลิงยังคงมองดูผู้คนบนสนาม คิ้วของเธอขมวดด้วยความสับสนและความเสียใจบนใบหน้าของเธอ ซ่างเหลียงเยว่มองดูสีหน้าของเธอแล้วถามว่า “ทำไม?” หงหนี่ถามอีกว่า “ใช่ …
ลมกระโชกแรงพัดแรงขึ้น และคนทั้งสองที่ยืนอยู่เดิมก็พันกันยุ่งเหยิงราวกับผี ไม่มีใครสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้อย่างชัดเจน มีเพียงเงาที่หยาบกร้านเท่านั้น เร็ว. เร็วเกินไป! แทบแยกไม่ออกว่าใครได้เปรียบใครได้เปรียบ ได้ยินเพียงเสียงกระทบกันดังก้องกังวาน ดังเข้าหูผู้คนอย่างรวดเร็ว ทำให้ผู้ฟังตื่นเต้นกันอย่างมาก …
Shang Liangyue รู้สึกถึงการจ้องมองของ Hong Siwen และมองไป เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา เธอก็มองไปทางอื่น ได้ยินมาว่าท่านอาจารย์หงมีลูกชายสองคน พอเห็นลูกชายคนหนึ่งแล้ว …
by