นิยายประวัติศาสตร์ นิยายจีน อ่านนิยาย นิยายแปล
มีข่าวลือกันว่าเจ้าชายที่สิบเก้าเป็นคนเย็นชา เย่อหยิ่ง และไม่ชอบผู้หญิง ซ่างเหลียงเยว่จ้องมองหน้าท้องกลมๆ ของเธอ เขาไม่ชอบผู้หญิง แล้วตอนนี้ลูกในท้องของเธอเป็นใครล่ะ
มีข่าวลือกันว่าเจ้าชายลำดับที่สิบเก้ามีใบหน้าเหมือนกับเทพเจ้า และธรณีประตูของพระราชวังก็ถูกเหยียบย่ำลงด้วยการมีอยู่ของเขา ซ่างเหลียงเยว่ ฮ่าๆ ดึงดูดผึ้งและผีเสื้อ!
กล่าวกันว่าลุงที่สิบเก้าได้สร้างความสำเร็จทางการทหารที่ยิ่งใหญ่และเป็นรองเพียงจักรพรรดิในราชอาณาจักรตี้หลินเท่านั้น ซ่างเหลียงเยว่มองดูชายที่กำลังล้างเท้าของนาง “ท่านชาย คนข้างนอกบอกว่าท่านไม่มีใครทัดเทียม แล้วข้าพเจ้าเป็นใคร?”
ตี้หยูหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดเท้าของนางอย่างใจเย็น แล้วเงยหน้าขึ้นมอง “ท่านคิดอย่างไร?”
“ครับ พี่สาวหลานหยาน” หลานหยานบีบผ้าเช็ดหน้าของเธอแน่น “สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?” หลานหยานไม่ชอบสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งและหญิงสาวคนที่สามและห้า เนื่องจากคุณหญิงคนโตมักก่อปัญหาให้พวกเธออยู่เสมอ สาวๆ รุ่นน้องจึงต้องอยู่ด้วยความหวาดกลัวตลอดทั้งวัน กลัวว่าพวกเธอจะถูกคุณหญิงคนโตฆ่าตายหากไม่ระวัง ส่วนสาวน้อยคนที่สามนั้นดูเป็นคนใจดี …
“เป็นไปไม่ได้! รีบรักษาฉันเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวนี้!” “ถ้าเจ้าไม่ช่วย Yu’er อย่าแม้แต่คิดที่จะออกจากคฤหาสน์ Shangshu เลย!” ซ่างฉงเหวินตื่นตระหนกมากจริงๆ ในขณะนี้ …
หลังจากที่ Qin Yurou ถามคำถามนี้ Shang Congwen ก็สงบลง และ Qinglian กับ …
“อย่ากลัวเลย” เมื่อชิงเหลียนได้ยินคำพูดของเธอ เธอก็รู้สึกวิตกกังวลทันที “คุณหนู ฉันไม่กลัวที่จะไปในที่ที่หนาวเหน็บหรอกค่ะ ฉันกลัวคุณต่างหาก คุณไปในที่ที่หนาวเหน็บแบบนั้นได้ยังไง ทั้งที่ร่างกายอ่อนแอขนาดนี้” “ร่างกายของคุณรับไม่ไหวแล้ว!” ซูซีจับมือของซ่างเหลียงเยว่แน่นด้วยความกังวล …
“หยูโหรว คฤหาสน์ซ่างชูของฉันเสร็จแล้ว…” Qin Yurou เป็นคนเอาใจใส่เสมอ และ Shang Congwen จะบอกเธอหลายๆ อย่าง …
“พ่อของฉันพูดขึ้นมาทันทีว่าจะมอบมิสไนน์ให้ฉัน แล้วเขาก็มีคนพามิสไนน์มาที่นี่” เมื่อพระสนมเฉิงได้ยินเช่นนี้ นางก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว “แม่เข้าใจ” สาวใช้นำชาและขนมมาเสิร์ฟ จักรพรรดิจิ่วฉินจิบชาแล้วกล่าวว่า “ตอนแรกข้าไม่เข้าใจ แต่พอเข้าใจแล้ว ข้าก็เข้าใจ” …
“ทันเอ๋อร์” เมื่อได้ยินเสียงเรียกของจักรพรรดิ ตี้จิ่วตันก็หันกลับมาและโค้งคำนับทันที “พ่อ” จักรพรรดิจ้องมองเขาแล้วกล่าวว่า “ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ฉันยังคงอยากจะมอบของขวัญให้กับคุณ” “ของขวัญ?” ชิงเหลียนและซูซีกำลังรออยู่นอกห้องทำงานของจักรพรรดิ ทั้งสองคนกำลังรออย่างกระวนกระวาย …
ซ่างเหลียงเยว่คุกเข่าอยู่บนพื้น เธอไม่ยอมขยับเขยื้อนเลย เว้นแต่จักรพรรดิจะทรงเรียกให้ลุกขึ้น เธอเงียบอยู่ตลอดเวลา เมื่อจักรพรรดิเริ่มสงบลง การศึกษาของจักรพรรดิก็เงียบลงเช่นกัน ซ่างเหลียงเยว่จมอยู่ในความเงียบและหลับตาลง ตอนนี้คงจะเช้าแล้ว และเธอง่วงมาก ดังนั้นปล่อยให้เธองีบสักหน่อย …
“ขันทีหลิน โปรดส่งคุณหนูเก้าไปเถิด” ในขณะนี้ ตี้ฮัวรูพูดสิ่งนี้โดยไม่ลังเลเลย เมื่อกล่าวจบเขาก็หันตัวและเข้าไปในห้องโถง ในไม่ช้าประตูพระราชวังก็ปิดลงต่อหน้าผู้คนเพียงไม่กี่คน ชิงเหลียนและซูจ้องมองประตูพระราชวังที่ปิดอยู่ด้วยความระมัดระวัง ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างและใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียว สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร …
“ฝ่าบาท จักรพรรดิทรงรับสั่งให้ข้าบอกท่านว่าหากท่านต้องการคุณหนูเก้า นี่เป็นโอกาสเดียวของท่าน หากท่านพลาดโอกาสนี้ไป อนาคตก็จะไม่มีโอกาสอีก” ไม่มีความเป็นไปได้อีกต่อไป… ตี้ฮัวหรู่มองขันทีหลินอย่างดุร้ายและกำมือแน่น พ่อ แปลว่าอะไร? หรือว่าจักรพรรดิทรงมองเห็นความคิดของเขาและทรงทราบถึงความมุ่งมั่นของเขา …
by