บทที่ 104 นี่คือลานบ้านของลุงคนที่สิบเก้า
ซ่างเหลียงเยว่พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “เยว่เอ๋อร์ก็รู้สึกว่าเธอขี้เหร่ แต่ไม่มีอะไรที่เธอทำได้เลย…” “เยว่…เยว่เอ๋อร์ คุณกำลังทำอะไร…” ก่อนที่เขาจะได้พูดจบคำพูด เขาก็ร้องไห้ออกมา “เจ้าชายของฉัน Yue’er ไม่ต้องการที่จะทำเช่นนั้น! …