บทที่ 49 ฉันเชื่อเหตุผลนี้
ในที่สุดซ่างเหลียงเยว่ก็มองขึ้นมา เพื่อไม่ให้ชิงเหลียนท้อถอย เธอจึงยกคิ้วและมุมปากขึ้นและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ฉันอยากรู้ คุณพูด ส่วนฉันฟัง” ชิงเหลียนมองคิ้วและดวงตาที่งดงามของนาง และรอยยิ้มของนางก็เหมือนกับหิมะที่ละลายครั้งแรก งดงามจนน่าทึ่ง เธอเบิกตากว้างขึ้น …