บทที่ 703 ความรู้สึกอันโหดร้าย
ซู่ซียิ้มจาง ๆ “ข้าแค่ดูเล่น ๆ เจ้าประเมินข้าสูงไป” “อย่ามาพูดแบบนั้นกับฉันนะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณมีความจำแบบภาพถ่าย!” เจียงเจียงขมวดคิ้ว โจวรุ่ยเซินรู้สึกประหลาดใจ “ซู่ซีมีพลังมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” “ใช่ เธอเรียนจบทุกวิชาตั้งแต่ประถมถึงมัธยมปลายในเวลาไม่ถึงครึ่งปี และได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานด้วยคะแนนที่สูงมาก ฉันอิจฉาเธอจริงๆ!” เจียงเจียงพูดเกินจริง “นั่นน่าทึ่งจริงๆ!” โจวรุ่ยเซินกล่าวชื่นชม ฉินจุนถามซูซีอย่างใจเย็น “แล้วคุณเล่นไพ่ยังไงถึงจะแพ้ตลอด?” รอยยิ้มของซู่ซีแข็งค้างไป “พี่ชาย อย่าทำให้ผู้คนแตกแยกเมื่อพวกเขาเดือดร้อนสิ!” ทุกคนต่างก็หัวเราะ ฉินจุนแพ้รอบถัดไปเพราะเขาเลือกความจริง “ขอถามหน่อยเถอะ!” เจียงเจียงอาสา มองไปที่ฉินจุนและยกคิ้วขึ้นอย่างมีความหมาย “บอสฉิน คนที่คุณชอบในห้องนี้ใช่หรือเปล่า?” ฉินจุนหรี่ตาลงช้าๆ…