by ซูซีกดตัวเองกับกระจก และสัมผัสที่เย็นชาก็ไหลผ่านหลังของเธอไปจนถึงแขนขาของเธอ
ข้างหลังเธอมีความสูงสามสิบชั้นราวกับเหว
ทุกอย่างคุ้นเคยมาก
ทันใดนั้น ซูซีก็รู้สึกถึงความมึนงงว่ากาลเวลาที่ผ่านไปนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าความฝันอันยิ่งใหญ่
แสงอาทิตย์ยามเที่ยงสาดส่องมาที่ร่างของชายผู้หล่อเหลาและมีสมาธิ
เขาสวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวที่หลวมบนร่างกายส่วนบนของเขา และรอยสีแดงบนไหล่กว้างของเขาถูกเล็บข่วนและแผ่ออกไปอย่างไม่สิ้นสุดไปตามผิวหนังที่แน่นหนาของเขา ทำให้เกิดเสน่ห์เซ็กซี่ที่ทำให้หัวใจหยุดเต้น
ซูซีเอนศีรษะพิงกระจกและรู้สึกถึงแสงที่ส่องประกายแวววาวบนดวงตาของเธอ ทำให้เธอรู้สึกวิงเวียนศีรษะ เธออดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นเพื่อปิดตา
–
เธอผล็อยหลับไปอีกครั้ง แต่ก่อนจะนอน หลิงจิ่วเจ๋อก็เกลี้ยกล่อมให้เธอกินยาสองเม็ด
เธอมึนงงและรู้สึกว่ายาตัวหนึ่งคุ้นเคยมาก เธออดไม่ได้ที่จะลืมตาขึ้นครึ่งหนึ่งแล้วถามอย่างคลุมเครือว่า “ยาอะไร”
หลิงจิ่วเจ๋อวางยาลงบนริมฝีปาก จูบแก้มเธอเบาๆ แล้วกระซิบว่า “การคุมกำเนิด”
ซูซีเปิดริมฝีปากสีชมพูของเธอแล้วหยิบยาเม็ดขึ้นมา จากนั้นเธอก็ป้อนน้ำให้ชายคนนั้นแล้วกลืนลงไป
“ดีมาก!”
หลิงจิ่วเจ๋อจูบมุมปากของเธอด้วยความรัก แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและเย้ายวนว่า “ไปนอนซะ สาวน้อย”
จิตสำนึกของซูซีถูกฝังอยู่ในความมืดมิดอย่างสมบูรณ์
–
ร่างกายของซูซีไม่เคยอ่อนแอขนาดนี้มาก่อน และเธอต้องการการนอนหลับอย่างยิ่ง
เลยเริ่มนอนตอนบ่ายและไม่ตื่นจนมืด
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอถูกปลุกโดยใครบางคน ซูซีบิดร่างกายของเธออย่างไม่อดทน และพูดด้วยน้ำเสียงคลุมเครือพร้อมกับท่าทางที่ยั่วยวน “หลิงจิ่วเจ๋อ อย่าสร้างปัญหา!”
คำพูดของเธอทำให้ทั้งคู่ตะลึง ราวกับว่าพวกเขาย้อนกลับไปในยุคที่พวกเขาอาศัยอยู่ด้วยกันที่ Yuting
ซูซีไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตื่นขึ้นมา ขมวดคิ้วและมองดูหลังคา ดวงตาคู่หนึ่งของเธอเปลี่ยนจากง่วงนอนไปสู่ความตื่นตัว และพวกเขาก็ไม่มืดมัวเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป
หลังจากนั้นไม่นาน ชายคนนั้นก็ยืนขึ้นและจูบริมฝีปากของเธอ ซูซีก็หลับตาลงทันที
ชายคนนั้นเปิดไฟ และภายใต้แสงสลัว ดวงตาสีเข้มยาวของเขามองดูเธออย่างต่อเนื่อง
ในเวลาเที่ยงคืน ชายคนนั้นอุ้มซูซีไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วหายใจเบา ๆ “ที่รัก คุณอยากกินอะไรไหม?”
“ไม่ ฉันอยากนอน” ซูซีพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า
“ฉันทำซุปเป็ดยัดไส้ไวน์ที่คุณชอบแล้ว” เขายังคงยั่วยวนเธอ “ยังมีเนื้อสันในกับพริกไทยอ้อยและชีสพันชั้นด้วย”
ซูซีหลับตาและไม่พูดอะไร
หลิงจิ่วเจ๋อรู้สึกหมดหนทางและกอดเธอไว้แน่น หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถอนหายใจข้างหูเธอ “คุณตื่นแล้วใช่ไหม?”
จู่ๆ ลมหายใจของซูซีก็ขาดจังหวะ
หลิงจิ่วเจ๋อไม่ได้บังคับเธออีกต่อไป แต่พูดเบาๆ “ถ้าคุณไม่อยากกินก็ไปนอนซะ ฉันจะกินพรุ่งนี้เช้า”
ซูซีไม่พูดอะไร ขนตายาวของเธอสั่นเทา และเธอก็หลับตาแน่นโดยไม่เปิดตา
–
วันถัดไปคือวันอาทิตย์
ซูซีตื่นเร็วกว่าหลิงจิ่วเจ๋อ เธอดูเวลาและเห็นว่าเพิ่งเจ็ดโมงเช้าเท่านั้น
เธอเหนื่อยล้าไปทั้งตัวและศีรษะของเธอเวียนหัวและเจ็บปวด แต่เธอก็ตื่นตัวเต็มที่
หลังจากออกจากอ้อมแขนของชายคนนั้นแล้ว ซูซีก็ลุกขึ้นและไปเข้าห้องน้ำ
สถานที่แห่งนี้คุ้นเคย และแม้กระทั่งกลิ่นของเจลอาบน้ำยังอยู่ในความทรงจำของเธอ ซูซียืนอยู่ใต้ฝักบัว ปล่อยให้น้ำไหลไปทั่วร่างกายของเธอ รู้สึกหงุดหงิดและเป็นกังวล
ทั้งสองคนแยกทางกันแล้ว ทำไมยังพัวพันกันอยู่?
ขณะที่น้ำไหลลงมา ดวงตาของซูซีก็เต็มไปด้วยน้ำ ราวกับคลื่นความเย็นและน้ำค้างแข็ง
หลังจากอาบน้ำเธอก็เดินไปที่ห้องรับฝากของและเปิดตู้เสื้อผ้ายังมีเสื้อผ้าของเธออยู่ในนั้น
บางตัวเคยใส่มาก่อนและบางตัวซื้อมาแล้ว
เมื่อมองดูเสื้อผ้าที่ฉันซื้อ ดวงตาของซูซีก็หายใจไม่ออก และเธอก็รู้สึกเจ็บปวดในใจอย่างอธิบายไม่ได้
เลือกชุดเสื้อยืดและกางเกงยีนส์ที่เรียบง่าย ซูซีเปลี่ยนเสื้อผ้า เดินผ่านห้องนอน และเดินออกไปโดยไม่แม้แต่จะมองชายบนเตียงด้วยซ้ำ
“จากไปโดยไม่ทักทาย?”
เสียงทุ้มลึกของชายคนหนึ่งดังมาจากด้านหลัง
ซูซีหยุดชั่วคราวและไม่หันกลับมา เธอเพียงแต่พูดด้วยน้ำเสียงแหบห้าว “ฉันเกรงว่ามันจะรบกวนการพักผ่อนของคุณ”
ชายคนนั้นพิงเตียงหนังนุ่มๆ ไว้ เรือนร่างที่ยาวและหุ่นดีของเขาถูกปกปิดครึ่งหนึ่งและเผยออกครึ่งหนึ่ง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาขี้เกียจ เขาเซ็กซี่และร้อนแรงที่สุดในขณะนี้
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ยืนขึ้นและลงมา เขาสวมเพียงกางเกงหลวมๆ บนร่างกายท่อนล่างเท่านั้น และมีรอยจางๆ บนหน้าอกและไหล่ของเขาบนร่างกายส่วนบน
เขากอดซูซีจากด้านหลัง โน้มตัวไปที่หูของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าดึงดูดและมืดมนว่า “ฉันรับใช้คุณมาหนึ่งวันสองคืนแล้ว และฉันจะจากไปโดยไม่ให้รางวัลคุณเลยเหรอ? อย่างน้อยก็ควรจะ เป็นร้อยหยวน!”
เขาล้อเธอเรื่องทิ้งเงินร้อยเหรียญในครั้งแรกแล้ววิ่งหนีไป
ริมฝีปากบางของซูซีโค้งงอเล็กน้อย แต่ด้วยความเยือกเย็น “หลิงจิ่วเจ๋อ ปล่อยให้ถังฮันเล่นละครกับคุณ คุณให้ประโยชน์เธอมากแค่ไหน”
ดวงตาสีเข้มของหลิงจิ่วเจ๋อหรี่ลง และเขาก็จ้องมองเธอไปด้านข้าง “คุณหมายถึงอะไร”
ซูซีถอนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา “ความสัมพันธ์ของคุณกับถังฮันเป็นยังไงบ้าง ถ้าเราไม่ใช่แฟน แล้วทำไมคุณถึงโกหกฉันล่ะ เมื่อคืนพวกคุณวางกับดักด้วยกันเหรอ?”
หลิงจิ่วเจ๋อโพล่งออกมา “อย่ากลัวเลย!”
“ไม่ใช่อะไร มันไม่ใช่แฟนสาว หรือคุณไม่รู้เหรอว่าถังฮันวางกับดักไว้ให้ฉันเมื่อวานนี้” ซูซีมองเขาด้วยสายตาเย็นชา
ทันใดนั้น Ling Jiuze ก็พบว่าเขาถูกบังคับให้ต้องไปสู่ทางตันโดยเธอ ใช่ เขาจะอธิบายอย่างไร ถ้าเขาบอกว่าเขาและ Tang Han เป็นแฟนกันแล้ว เขาคงจะตกหลุมรัก Su Xi โดยสิ้นเชิง
ถ้าเขาปฏิเสธ เธอจะสงสัยจริง ๆ หรือไม่ว่าเขาและถังฮันวางกับดักเพื่อหลอกลวงเธอเมื่อคืนนี้?
“หลิงจิ่วเจ๋อ มันอยู่ตรงนี้แล้ว ฉันไม่สนใจว่าจุดประสงค์ของคุณคืออะไรเมื่อคุณเข้ามาหาฉันอีกครั้ง โปรดหยุดมันไว้ตรงนี้!” ดวงตาของซูซีเย็นชาจนเขาพูดว่า “ถ้าคุณรักษาอดีตเพราะฉันเป็น ซือซี กรุณาจบแค่นี้!” ฉันขอโทษ ฉันอยากจะบอกว่ามันไม่จำเป็นถ้าคุณยังชอบฉันอยู่ “
ซูซีหยุดชั่วคราว เงยหน้าขึ้นแล้วจ้องมองที่เขา “ถ้าอย่างนั้นให้ฉันบอกคุณ ตั้งแต่วันที่คุณพูดว่า 㵑手㱕 ไม่มีความเป็นไปได้สำหรับพวกเรา”
ดวงตาของหลิงจิ่วเจ๋อสั่นไหว และเขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “สองคำนี้ไม่น่าให้อภัยขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ใช่แล้ว!” ดวงตาของซูซีมืดลงและเธอก็กระซิบ “คำสองคำนั้นทำลายความไว้วางใจในความรักของฉัน”
“ฉันรู้ ฉันจะไม่รู้ได้อย่างไร” หลิงจิ่วเจ๋อมองเธออย่างแผ่วเบา “แต่ฉันรู้ดีกว่าว่าคุณต้องการฉัน เมื่อคืนคุณตื่นแล้วใช่ไหม”
ซูซีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหูของเธอร้อนขึ้น และความหนาวเย็นในใจเธอก็ถูกแทนที่ด้วยความลำบากใจ เธอก้าวถอยหลัง “หลิงจิ่วเจ๋อ อย่าไปไกลเกินไป!”
“ฉันผ่านมันมาได้ยังไง” หลิงจิ่วเจ๋อเดินเข้ามาหาเธอ “ฉันช่วยเธอไว้เมื่อคืนนี้ แต่จะดีกว่าถ้าเธอเปลี่ยนหน้าเมื่อสวมเสื้อผ้าและไม่แสดงความขอบคุณเลย พวกเราคนไหนจะจบมากกว่ากัน” มัน?”
ซูซีถูกบังคับให้ล่าถอยทีละขั้นตอน
หลิงจิ่วเจ๋อยกมือขึ้นและบีบคางของเธอ มองดูเธอด้วยความเจ็บปวด “ถามตัวเองว่าฉันเป็นคนเจ้าเล่ห์ที่จะร่วมมือกับถังฮันเพื่อหลอกลวงคุณหรือเปล่า”
ขนตายาวของซูซีสั่น ริมฝีปากสีชมพูของเธอแน่นขึ้น และเธอก็พูดไม่ออก
หลิงจิ่วเจ๋อมองดูดวงตาของเธอแดงขึ้นทีละน้อย ดวงตาที่สดใสของเธอมีน้ำมีนวล และมีรอยของเขาอยู่บนคอของเธอ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นในใจ และกระซิบว่า “ถ้าคุณไม่ต้องการ รักฉันเถอะ แค่เป็นคู่นอนกันเหมือนตอนแรก” โอเคไหม?
เขาเดินเข้ามาหาเธอด้วยเสียงเย้ายวน และจูบที่มุมริมฝีปากชุ่มฉ่ำของเธอด้วยริมฝีปากบางของเขา “เราต้องการกันและกัน แล้วฉันจะทำให้คุณมีความสุขเหมือนเมื่อก่อนใช่มั้ย?”