หยุนซูอดหัวเราะไม่ได้และก้มศีรษะลงเพื่อชนเข้ากับอกของเขา
จากนั้นวินาทีต่อมา
เธอตอบกลับและเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง “ถึงแม้คำพูดของคุณจะไพเราะมาก แต่คุณก็ยังไม่ได้ตอบคำถามของฉันเลยใช่ไหม? คุณชอบอะไรในตัวฉัน?”
จุนชางหยวนพูดไม่ออก: “คุณอยากรู้เกี่ยวกับคำถามนี้จริงๆ เหรอ?”
“เพราะว่าฉันคิดไม่ออก” หยุนซูกล่าว
นางเอียงศีรษะมองเขา “เรื่องฐานะ ท่านเป็นเจ้าชาย มีตำแหน่งและอำนาจสูงส่ง ส่วนข้าเป็นเพียงสตรีผู้ไม่พึงปรารถนาในคฤหาสน์ขององค์ชายหยุน ข้ามีเพียงตำแหน่ง ชื่อเสียงก็ไม่ดีนัก ข้าไม่มีทั้งหน้าตาและคุณธรรม ไม่ว่าท่านจะมองอย่างไร ข้าก็ไม่คู่ควรกับท่าน ใช่ไหม”
นี่ไม่ใช่การที่ Yun Su กำลังดูถูกตัวเอง
เธอรู้เรื่องนี้ดีมาก
ตลอดประวัติศาสตร์ มีข้อกำหนดเพียงไม่กี่ข้อที่ผู้คนมีต่อผู้หญิง
ภูมิหลังครอบครัว อุปนิสัย รูปร่างหน้าตา และชื่อเสียง
หยุนซูแทบไม่มีข้อได้เปรียบเรื่องภูมิหลังครอบครัว และมันก็เป็นเพียงชื่อเท่านั้น
มีผู้หญิงหลายคนในเมืองหลวงที่มีภูมิหลังครอบครัวที่ดีกว่า รูปร่างหน้าตาดีกว่า และชื่อเสียงที่ดีกว่าเธอ
ด้วยสถานะและตำแหน่งของจุนฉางหยวน ใครบ้างที่เขาจะเลือกไม่ได้?
แม้จักรพรรดิจะทรงจัดพิธีแต่งงานให้ แต่จวินฉางหยวนก็ไม่ใช่คนที่ยอมทำตามอย่างไม่มีเงื่อนไข แม้จะยกเลิกพิธีหมั้นได้ยาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขา
“แล้วทำไมคุณถึงเลือกฉัน?”
หยุนซูถามอีกครั้ง “อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะฝีมือแพทย์ของฉันน่ะ ฉันให้ใบสั่งยาล้างพิษกับเสิ่นคงชิงไปนานแล้ว ตั้งแต่นั้นมา ความร่วมมือแรกเริ่มของเราควรจะจบลงแล้ว แต่คุณไม่ได้ตั้งใจจะยกเลิกนี่นา”
ด้วยใบสั่งยา เธอไม่ใช่คนเดียวที่สามารถล้างพิษจุนฉางหยวนได้อีกต่อไป
นอกจากนี้ หยุนซูยังดูถูกเหยียดหยามการใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อคุกคาม
ดังนั้นหลังจากพัฒนาสูตรล้างพิษแล้ว เธอไม่ได้เก็บมันไว้กับตัวเองและแสดงให้ Shen Kongqing ดูเมื่อนานมาแล้ว
ตราบใดที่เขารวบรวมวัตถุดิบยาทั้งหมดไว้แล้ว Shen Kongqing ก็สามารถเตรียมยาแก้พิษได้เช่นกัน
จวินฉางหยวนมองนางอย่างพินิจพิเคราะห์ มือใหญ่พยุงหลังส่วนล่างของนางไว้ ดึงนางเข้ามาใกล้ ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “สมบัติชิ้นนี้ที่ข้าพบในที่สุด ย่อมเป็นของข้าโดยชอบธรรม… ทำไมข้าต้องปล่อยมันไป?”
หยุนซูตกตะลึง
“สิ่งต่างๆ ที่คุณกล่าวถึง ไม่ว่าจะเป็นตัวตน สถานะ และรูปลักษณ์ภายนอก ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับกษัตริย์องค์นี้เลย”
เพราะเขามีมันหมดแล้ว
มันไม่สำคัญจริงๆ ว่าเธอจะมีสิ่งเหล่านี้หรือไม่
ดวงตาที่แคบของจุนชางหยวนดูมืดมน และรอยยิ้มปรากฏบนดวงตาของเขา แต่มันไม่สามารถซ่อนความก้าวร้าวที่ลึกซึ้งในดวงตาของเขาได้
สายตาของหยุนซูทำให้เธอรู้สึกอย่างอธิบายไม่ถูก ราวกับว่าเธอกำลังมองตรงไปที่อันตรายจากมีด ราวกับว่าดวงตาของเธอกำลังเฉือนเธอออกทีละนิ้ว และแทงทะลุไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจเธอ
“ซูซู สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่สิ่งภายนอกเหล่านี้”
จุนฉางหยวนพูดช้าๆ “เจ้าไม่ได้หน้าตาดี เจ้ามีชื่อเสียงไม่ดี และภูมิหลังครอบครัวของเจ้าก็ยุ่งเหยิง แต่สิ่งเหล่านี้ถูกใช้เพื่อวัดผู้หญิงธรรมดา และเจ้าไม่เคยเป็นหนึ่งในนั้น”
“คุณฉลาดและมีไหวพริบ”
พวกเขาสามารถสัมผัสถึงอันตรายและตอบสนองได้อย่างรวดเร็วตั้งแต่วินาทีแรกที่พบกัน
“กล้าหาญและทรงพลัง”
เมื่อเธอพบว่าตัวเองตกอยู่ในอันตราย เธอจะไม่ร้องไห้เหมือนผู้หญิงธรรมดาและรอให้ใครสักคนมาช่วยเหลือเธอ
เธอจะมองหาโอกาสในการปกป้องตัวเองเมื่อมีโอกาสครั้งแรก
แม้ว่าจุนฉางหยวนจะไม่อยู่ที่นั่น เธอก็ยังสามารถปกป้องตัวเองและฆ่าศัตรูเพียงลำพังในวงล้อมนั้นได้
ความสงบและความเข้มแข็งที่แตกต่างจากผู้หญิงทั่วไปนี้เป็นก้าวแรกที่จะดึงดูดความสนใจของจุนฉางหยวน
“ในทำนองเดียวกัน เมื่อฉันแอบเข้าไปในคฤหาสน์ของเจ้าชายหยุน คุณก็ตอบสนองได้ค่อนข้างดี แม้ว่าคุณจะไม่รู้เจตนาของฉันก็ตาม”
ครั้งหนึ่งเธอเข้าใจผิดคิดว่าจุนฉางหยวนเป็นศัตรูและตระหนักว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
เธอไม่ได้พยายามที่จะหลบหนีหรือยอมแพ้
ในทางกลับกัน เขากลับพบวิธีที่จะช่วยตัวเองได้อย่างรวดเร็ว และยังเจรจากับจุนฉางหยวนและบรรลุความร่วมมืออีกด้วย
ความสงบ ความมีเหตุผล สติปัญญา และความสามารถ ล้วนเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
จวินชางหยวนเม้มริมฝีปากและหัวเราะเบาๆ น้ำเสียงแผ่วเบา “นอกจากนั้นแล้ว เจ้ายังมีสำนึกรับผิดชอบอันเข้มแข็ง ไม่กลัวสิ่งใด แต่กล้าที่จะรับผลที่ตามมา จิตใจเปิดกว้าง และแยกแยะความรักและความเกลียดได้อย่างชัดเจน ตราบใดที่มีคนจริงใจต่อเจ้า เจ้าจะไม่มีวันปฏิบัติต่อเขาอย่างไม่ยุติธรรม”
จะเห็นได้จากการที่เธอได้คิดค้นยาแก้พิษขึ้นมาแต่ไม่เคยคิดจะใช้ยาตามใบสั่งแพทย์นี้เลย
ในสายตาของหยุนซู ความร่วมมือของเธอกับจุนชางหยวนหมายความว่าจุนชางหยวนช่วยเธอหลายครั้งและทำเพื่อเธอได้มากกว่า
แต่ในมุมมองของจุนชางหยวน ข้อเท็จจริงกลับตรงกันข้าม
ความจริงแล้วเธอคือคนที่ต้องจ่ายราคาโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา
สิ่งที่เขาทำเพื่อเธอเป็นเพียงความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ ตามฐานะและอำนาจของเขา ไม่ว่าจะเป็นการสนับสนุนหรือการแก้ปัญหา สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่จวินฉางหยวนสามารถทำได้อย่างง่ายดาย
มันเป็นเพียงความพยายามเล็กน้อยและจะไม่มีผลกระทบใดๆ ต่อจุนฉางหยวน
สิ่งที่ Yun Su ทำคือการพัฒนายาแก้พิษหรือแอบเข้าไปในวังกับเขาเพื่อขโมยยาอายุวัฒนะ
อย่างแรกต้องใช้พลังงานมาก ซึ่งทำให้หยุนซูต้องอยู่อย่างสันโดษเป็นเวลาสามวันสามคืน
ในกรณีหลังนี้เธอเสี่ยงมาก
เมื่อถูกค้นพบแล้ว ไม่มีทางหนีพ้นโทษประหารชีวิตได้
นี่คือสิ่งที่เธอจ่ายไป และเป็นสิ่งที่ทำให้จุนฉางหยวนรู้สึกประทับใจเช่นกัน
หากเป็นผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็คงมีผู้หญิงเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำเช่นนี้ได้ และยิ่งมีผู้หญิงเพียงไม่กี่คนที่กล้าที่จะทำเช่นนั้น
“แล้วถามฉันสิว่าฉันชอบอะไรในตัวคุณ”
จุนชางหยวนหัวเราะเบาๆ “องค์ชายผู้นี้ตอบไม่ได้จริงๆ เพราะว่า…สิ่งที่องค์ชายผู้นี้สนใจก็คือตัวเจ้า ทั้งตัวตนของเจ้า”
ไม่ว่าจะเป็นข้อดีหรือข้อเสีย
แม้แต่อารมณ์และความแค้นของเธอ การแก้แค้นของเธอ
ในสายตาของจุนฉางหยวน พวกเขาล้วนดูน่ารักเป็นพิเศษ
“…” หยุนซูฟังเขาอย่างว่างเปล่า รู้สึกถึงความร้อนระอุที่เดือดพล่านออกมาจากส่วนลึกของหัวใจ เธออดไม่ได้ที่จะเอามือปิดหน้า หูแดงก่ำ
“เจ้า…เจ้าไม่รู้คำตอบงั้นรึ? เจ้ามันก็แค่คนชั่ว” หยุนซูปิดหน้าและอดคร่ำครวญไม่ได้
หลงทาง หลงทางอย่างสิ้นเชิง
ถ้าพูดถึงเรื่องพูดจาหวานๆ เธอเทียบกับเขาไม่ได้เลย…
นี่มันหลอกลวงเกินไปไหม?
หยุนซูเอามือปิดหน้าแล้วก้มศีรษะลงกับอกของเขา เธอรู้สึกว่าอกของเขาสั่นสะท้านอยู่สองสามครั้ง ราวกับพยายามกลั้นหัวเราะ
จุนชางหยวนเอื้อมมือไปแตะปลายหูสีแดงของเธอด้วยความสนใจ แต่หยุนซูหลบทันที
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอยืนกรานจะถามเหรอ” เขายิ้มแล้วดึงมือเธอออกมา กอดเธอไว้ในอ้อมแขน “ฉันพูดความจริง”
หยุนซูฝังตัวลงในอ้อมแขนของเขาและพึมพำเบาๆ ไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังพูดอะไร
จุนฉางหยวนไม่ได้ยินชัดเจน แต่มันก็ไม่สำคัญ
“…ซูซู”
เขาเอื้อมมือไปยกเส้นผมที่อยู่บริเวณหูของเธอขึ้นมา แล้วค่อยๆ ปัดไปด้านหลังหูของเธอ เสียงของเขาเบาและนุ่มนวล
“สิ่งที่เจ้าชายต้องการไม่ใช่เจ้าหญิงที่ถูกเลี้ยงไว้แต่ในสวนหลังบ้านและสวยและมีมารยาทดีเหมือนนกขมิ้น”
“เธอควรจะเป็นเหมือนฉัน ไม่หวั่นเกรงต่ออันตราย และสามารถควบคุมการสนับสนุนจากผู้อื่นได้ เธอต้องก้าวให้ทันฉัน รักษาความซื่อสัตย์และความภาคภูมิใจในตนเองไว้ แม้ว่าเธอจะสูญเสียการปกป้องจากฉัน เธอก็จะยืนหยัดด้วยลำแข้งของตัวเอง และยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับฉัน”
เมื่อหยุนซูได้ยินเช่นนี้ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วถามว่า “คุณมองฉันแบบนี้หรือเปล่า?”
“คุณไม่ใช่เหรอ” จุนชางหยวนถามด้วยรอยยิ้ม
หยุนซูไม่เคยคิดที่จะเป็นเพียงเครื่องประดับหรือเจ้าหญิงผู้มีคุณธรรมและเชื่อฟัง
บังเอิญเขาไม่สนใจเรื่องอุปกรณ์เสริม
สัตว์ป่าจะไม่ตกหลุมรักกระต่ายขาวตัวน้อยที่อ่อนแอ และนกอินทรีจะไม่หยุดยืนมองนกแสนสวยในกรง มีเพียงเพื่อนแท้เท่านั้นที่จะยืนเคียงข้างกันได้